Как садоводство связана с её почвами

Садовадства моего края связано с его почвами тем что в каждом крае своя почва есть где она благоприятна для растительности а есть наоборот непригодная почва.Садоводство связывает же с почвами то что знаещему садоводу нужна благоприятная почва что бы вырос хороший урожай если же почва будет неблагоприятна садоводу будет это не выгодно

Зиянды микробтар мен паразиттарды жұқтырып алмас үшін, жеке гигиена ережелерін сақтау керек. Бұл талаптарды бұзу – адамның денсаулығына кері әсерін тигізуі мүмкін.Жеке бас тазалығы дегеніміз – денеге күтім жасап, оның тазалығын сақтау. Бұл үшін арнайы гигиеналық құралдар қолданылады (сабын, тіс пастасы, орамал және т.б.). Қол. Қолымызды жумай тамақ ішетін болсақ, микробтар ауыз арқылы ағзаға өтуі мүмкін. Сондықтан, дәретханадан,  жұмыстан немесе мектептен шыққан соң, міндетті түрде сабынбен қолдарыңызды жуыңыз. Тырнақтардың арасында кір жиналмас үшін, оларды аптасына 1 рет қиып отыру қажет. Дене. Теріні тазалықта ұстау өте маңызды, өйткені біздің денеміз – қорғаныс функциясын атқарады. Егер оған немқұрайлы қарайтын болсақ, қауіпті микробтардың көбеюіне жақсы жағдай жасаймыз. Тері арқылы шыққан майды кетіріп отыру үшін, денені жылы сумен күніне 1 рет жуыңыз, ал, аяқты керісінше суық сумен шайыңыз. Бет терісіне ерекше күтім керек. Оны жуу үшін арнайы заттарды қолданыңыз. Безеулерді сықпаңыз, өйткені бұл бактериялық инфекцияның пайда болуына әкелуі мүмкін. Шаш. Шашыңыз ұзын болса да, қысқа болса да, оны аптасына 1-2 рет жуып отырған дұрыс. Осының арқасында, сіз бас терісіндегі май бездерінің қызметін қалыпқа келтіріп, қан айналымын жақсартасыз. Шашты тарау кезінде, біреудің тарақтарын ешқашан қолданбаңыз. Тіс. Гингивит және пародонтит сияқты ауруларға шалдыққан адамдардың саны көбейіп келеді. Бұның басты себебі –  ауыз қуысының гигиенасына көңіл бөлмеу. Сондықтан, тісті күн сайын таңертең және кешке ысып отырыңыз. Бұл процесс – 3 минут жалғасуы керек. Тамақтанғаннан кейін, тістің арасындағы қалдықтарды кетіру үшін, ауызыңызды сумен шайып отырыңыз.

Степь, тип биома с безлесной травянистой растительностью в умеренных и субтропических поясах Северного и Южного полушария. Протянулась полосой с запада на восток в Евразии и с севера на юг в Северной Америке. Встречается также в Южной Америке и в Австралии. В горах образует высотный пояс (горная степь); на равнинах — природную зону, расположенную между лесостепной зоной на севере и полупустынной зоной на юге. Охрана степей. Повсеместно степи подвергались очень сильному и длительному антропогенному воздействию, главным образом из-за плодородных черноземных или каштановых почв, на которых развивалось земледелие. Значительная часть степей распахана, в связи с чем усилилась эрозия почвы и участились пыльные бури. В мире почти не осталось типичных степей, но о степных просторах, о запахах степных трав издавна слагали песни. Как эталонные природные ландшафты отдельные участки степи находятся под охраной в заповедниках и национальных парках, в том числе в Центральночерноземном заповеднике, Украинском степном заповеднике и др. Целинные степи частично сохранились в Сибири (Чуйская степь, Курайская степь), в том числе в пределах крупных межгорных впадин (Минусинская котловина, Оймяконская котловина и др.), и в горах Центральной Азии. Природные условия и климат степей весьма благоприятны для жизни людей. Основные занятия коренного населения — орошаемое земледелие (преобладает возделывание зерновых и технических культур) и пастбищное животноводство.