Кслову завод корень будет завод или вод а за приставка?

Завод за-приставка, а вод корень

Усвеце чалавек не адзінокі, яго акружаць іншыя людзі. ёсць бацькі, якія аб ім клапоцяцца, сваякі, браты і сёстры. а яшчэ ў чалавека ёсць сябры. і як выдатна, калі яны сапраўдныя! каго ж можна назваць сапраўдным сябрам? я лічу, што гэта чалавек, які заўсёды гатовы прыйсці табе на дапамогу, выручыць з любой бяды. нездарма народная мудрасць абвяшчае: “сябар пазнаецца ў бядзе”. але я лічу, што сябар пазнаецца яшчэ і ў радасці. сапраўдны сябар можа шчыра парадавацца тваім поспехам, дасягненням. ён ніколі не будзе зайздросціць, бо зайздрасць – гэта вельмі дрэннае якасць характару. зайздрасць не толькі разбурае самога чалавека, але і робіць людзям, якія яго атачаюць. я перакананы, што сапраўдная сяброўства можа быць толькі паміж роўнымі людзьмі. гэта зусім не азначае, што ў іх павінна быць аднолькавая колькасць матэрыяльных даброт. я кажу аб тым, што ў сяброўстве няма месца суперніцтва.       сапраўдны сябар заўседы паважае тваё меркаванне. вядома ж, ён не павінен падзяляць усе твае погляды, бо кожны чалавек мае права на ўласны пункт гледжання.     мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, ад іх пазбавіцца. сапраўдных сяброў не бывае шмат. народная мудрасць гаворыць: “няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. я думаю, што вінаваты ён сам. сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. сяброўства – бясцэнная рэч на зямлі, яе нельга купіць, яе можна зарабіць сіламі сваей душы. мая жыцце толькі пачынаецца. у мяне, вядома ж, ёсць знаемыя, з якімі я маю зносіны, але сапраўдны сябар ўсяго адзін. яго клічуць ілля. на жаль, ён пераехаў жыць у іншы горад, як гэта часта здараецца ў сем’ях вайскоўцаў. але хоць мы далёка адзін ад аднаго, мы працягваем размаўляць. бо для сапраўднага сяброўства няма межаў часу і прасторы, яно жыве ў нашым серцы.каб не было сапраўднага сяброўства, то ва ўсім свеце панавалі пагром і вайна. але сапраўднае сяброўства ў цяперашні час рэдкая з’ява. можна здавацца лепшым сябрам, але не быць ім. сапраўднае сяброўства – гэта, перш за ўсе, упэўненасць у тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам, не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну, будзе трымаць у таямніцы тое, што ты яму сказаў. вось гэта самае галоўнае ў сапраўдным сяброўстве для мяне!             сапраўдны сябар ніколі не параіць нічога дрэннага, і будзе старацца зрабіць усе, каб табе было лепей.     так, на зямлі заўсёды знойдзецца той, каго можна будзе назваць сапраўдным сябрам. на ўсей працягласці твайго жыцця вы разам будзеце пераадольваць цяжкія перашкоды на вашым шляху, будзеце ўсе рабіць разам. сапраўдны сябар – гэта назаўсёды, каб ні здарылася! нават калі вас разлучыць лёс, то на сэрцы застануцца прыемныя ўспаміны аб гэтым чалавеку!

Яахвотна гляджу фільмы многіх жанраў: камедыі, трылеры, дэтэктывы. але больш за ўсё мне падабаюцца меладрамы. у фільмах гэтага жанру больш за ўсё эмацыйнасці і пачуццяў, якіх часам не хапае ў жыцці. мой любімы фільм называецца «спяшайся кахаць». па жанры гэта меладрама. фільм блізкі мне яшчэ і тым, што ў ім распавядаецца пра жыццё школьнікаў, такіх жа, як і мы. жыццё старшакласніка  — няпростая штука. у ім шмат трывог, страхаў, незразумеласцяў. але бывае так, што на долю падлетка такія выпрабаванні, якія не пад сілу вынесці нават даросламу. вось і галоўная гераіня фільма «спяшайся кахаць» зведала такое выпрабаванне. яна невылечна хворая і ведае, што хутка памрэ. больш пра гэта не ведае ніхто, акрамя яе бацькі-святара. для астатніх яна звычайная дзяўчынка, занадта сціплая, што тлумачыцца прафесіяй бацькі, добра вучыцца і ўдзельнічае ў грамадскім жыцці. другі галоўны герой  — яе поўная . ён цалкам не хоча вучыцца, лічыць грамадскае жыццё школы нявартай сваёй увагі, водзіцца з дрэннымі кампаніямі. пасля чарговай выхадкі яго караюць тым, што абавязваюць прыняць удзел у школьным спектаклі. ён вымушаны пагадзіцца, каб яго не выгналі з школы. менавіта там героі і знаёмяцца. так атрымліваецца, што ім абодвум дастаюцца галоўныя ролі. і калі для гераіні гэта ніякіх праблем не складае, то герою прыходзіцца несалодка. добра, што яна прыходзіць яму на выручку. спачатку героі не занадта ладзяць. ён лічыць яе сіняй панчохай. яна яго  — хуліганам. але паступова яны пазнаюць адзін аднаго ўсё лепш і лепш і ўлюбляюцца. страшным ударам стала для нашага героя навіна, што яго каханая памірае. але ён вытрымлівае гэтае выпрабаванне, і вырашае выканаць яе галоўную мару: яны вянчаюцца ў царкве. калі галоўная гераіня ў канцы фільма памерла, мне на вочы навярнуліся слёзы. я быў уражаны мужнасці яе бацькі і каханага, якія годна прынялі гэтую страту.«спяшайся кахаць»  — самы кранальны і глыбокі фільм з тых, што я глядзеў. ён закранае самыя глыбокія струны душы. абавязкова паглядзіце яго.