Мини сочинение на тему счастливый человек на беларуской мове

Некалі паэт паспрабаваў перадаць, з чаго, на яго думку, складаецца, простае шчасце людское… Ну, памятаеце: “Простае шчасце людское, так, як і наша з табою, пэўна, складаецца з солі, з хлеба, сабранага ў полі…” У паэта ўспрыманне шчасця было менавіта такім… А ў іншых людзей — нашых з вамі землякоў, калег, суседзяў? Не сакрэт жа, што разуменне таго, што такое шчасце, каханне, сямейнае жыццё, у кожнага сваё. Ды што там — нават у аднаго і таго ж чалавека яно можа з гадамі мяняцца – ад “хачу вунь тую даўганогую бландзінку” ці “якая крутая тачка ў гэтага мачо” – да “дарагая, які смачны пірог у цябе сёння атрымаўся” і “мілы, ты адрамантаваў мой фен? Які ж ты ў мяне малайчына, я ўжо збіралася яго выкідваць”. А яшчэ псіхолагі сцвярджаюць, што жанчыны і мужчыны глядзяць на свет па-рознаму і ўспрымаюць яго неаднолькава… Напярэдадні Дня святога Валянціна нашы журналісты паспрабавалі высветліць, што ж укладваюць у адвечныя паняцці розныя людзі, з розным сямейным стажам, мужчыны і жанчыны, і задалі некаторым з іх адны і тыя ж пытанні. У выніку атрымалася скрыжаванне думак і поглядаў, якія часам скрыжоўваюцца са сваімі ж уласнымі…

 Надеюсь я правильно понял тему вашего сочинения, если это не так сообщите мне и я переделаю  сочинение.

 

У народзе кажуць, што без вішні і каліны няма Украіны. Гэта самыя паэтычныя сімвалы нашай краіны, якія сведчаць аб лірызм ўкраінскага народа, яго любові да меладычным песням. Яшчэ адным важным знакам Украіны з'яўляецца залаты пшанічны колас, які кажа пра тое, што ўкраінскія землі ўрадлівыя і шчодрыя. Нават на нашым сцягу золотистожелтой паласой пазначаная багатая ніва, прывольна раскінулася пад блакітным небам.

Аднымі з самых старажытных і важных сімвалаў Украіны з'яўляюцца вышытая кашуля і ручнік. На іх украінскія жанчыны спрадвеку вышывалі символыобереги. Ручнікамі ўпрыгожвалі выявы, перавязвалі рукі маладых на вясельным балі, іх жа давалі маці сваім дзецям перад далёкай дарогай, каб і на адлегласці цяпло роднага ачага і мацярынскай любові абаранялі іх.

Не менш значным з'яўляецца для ўкраінскага народа сімвал хлеба - круглай духмянай «паляницы». Ён сведчыць аб гасціннасцю і шчодрасці украінцаў, аб іх працавітасці. Сюды ж можна аднесці знакамітыя сала і варэнікі, без якіх мы не ўяўляем ні аднаго ўкраінскага застолля, ні аднаго свята.

Наогул мая пакой не зусім асабіста мая, таму што ў ёй стаіць тэлевізар. А тэлеперадачы глядзяць і бацькі. Але ва ўсім астатнім гаспадар я. Тут мой пісьмовы стол, кніжная шафа і кніжныя паліцы, канапа, на якім я сплю, невялікі столік-тумбачка, дзе захоўваюцца мае гульні. Побач - вялікае крэсла, забраўшыся ў якое з нагамі, я люблю чытаць. А галоўнае - у маім пакоі ёсць куток, дзе стаіць магнітафон і вісяць на сцяне дзве карты, розныя таблічкі і цікавыя мне карцінкі. Хачу растлумачыць, што гэта за таблічкі. Я іх даўно калекцыяную. Напрыклад, ёсць такія: «Без стуку не ўваходзіць», «Сыходзячы - тушыце святло», «У нас не паляць», «Выконвайце цішыню» і г. д. Вісяць яны проста так, без сістэмы. Я знаходзіў іх на розных развалах, некаторыя мне дарылі. Мама час ад часу пагражае іх прыбраць, але мне яны падабаюцца.
Адна з двух карт - гэта карта нашай вобласці. Я люблю часам адшукваць на ёй пасёлкі, рэкі, пра якія штосьці пачуў, адзначаць месцы, дзе ўжо пабываў.
Я вельмі люблю сваю пакой і, калі з'язджаю куды-небудзь, хутка пачынаю па ёй сумаваць. У ёй летам заўсёды халаднавата, таму што ў вокны зазіраюць два велізарных каштана, а зімой цяпло і ўтульна дзякуючы гарачай сценцы каміна.