Як я ляцеу то зихацеу а як упау то чорным стау

Уголек, искра, листок

Верш "Матчына песня" Алёны Лянок мяне адразу у́разіу́: толькі таленавіты чалавек можа так тонка, так далікатана распавявядаць пра звычайную, на першы погляд, з'яву, распавявядаць пра матчыну песню.

Асноу́ная тэма верша -гэта у́дзячнасць сваёй маці, якая не толькі клапацілася пра спакой, пра сон свайго дзіцяці, але і перадавала любоу́ да роднай мовы і роднага краю.

Верш багаты на мастацкія сродкі. У гэтым вершы многа эпітэтау́, напрыклад: вусны трапяткія і гарачыя; спявала ласкава і шчыра; салодкія, яскравыя,светлыя, ясныя сны. Гэта надае вершу большую выразнасць, такія словы перадаюцца адносіны Алены Лянок да гэтых з'яу́.

Ужываецца і такі мастацкі сродак, як сінекдаха (ужыванне часткі замест цэлага, адзіночнага ліку замест множнага), напрыклад: "зау́сёды злятау́ мілагучны той сказ". У гэтым выпадку паэтэса нау́мысна у́жывае гэты сродак выразнасці, каб стварыць уражанне, што абсалютна кожны сказ роднай мовы мелагучны і меладычны.

Выкарыстоу́ваюцца і парау́нанні у́ творы: "стала вялікім, як свет, пачуццём". А пау́торы у пачатку верша і у́ канцы фразы "Падзякаваць трэба той матчынай песні" у́жываюцца з мэтай узмацнення у́ражання, каб перадаць важнасць ролі матчынай песні у́ жыцці кожнага з нас.

Для мяне верш "Матчына песня" мае, перш за у́сё, павучальны характар. Я думаю, кожны, хто прачытау́ гэты верш, паглядзеу́ на звычайные рэчы з іншага боку: як маці ціха шые у цемнаце, асцерагае наш сон; як імкнецца маці перадаць нам дабрату і любоу́; як жадае матуля азарыць наша сэрца чароу́нымі словамі роднай мовы.

1. Было спрадвеку, слова, ты крыніцай цудадзейнай сілы, што вызваляла з нематы, Айчыны ніву каласіла.

2. Сцежкаю вузкай неяк уранку выйшаў хлапчук на лясную палянку.

3. Не пераставаў па-воўчы выць у коміне вецер, па-ранейшаму ашалела кідала ў шыбы прыгаршчамі снегу мяцеліца.

4. Я змераў Мінск і ўпоперак, і ўдоўжкі, спазнаў усе завулкі тупікі.

5. Людзі збоку заўсёды ўсё бачаць і ведаюць пра нас лепш, чым мы самі.

Объяснение:

падкрэслiць так _._._._._. прыслоу́i адказваюць на пытанне Як?Якi?

1. коска пасля "слова", бо гэта зваротак

3. пасля слова "вечер" коска, гэта скоаданазлучаны сказ, дзве граматычныя асновы: вечер не пераставау́ выць i мяцелiца кiдала

у́тварэння прыслоу́яу́:

спрадвеку: прыставачна-суфiксальны суф у

неяк- прыставачны(прэфiксальны), прыст не-

уранку- прыставачна-суф прыст у--, суф -у-

па-воу́чы прэфiксальны-суф, прыст па-, суф ы

па-ранейшаму - прыс-суф прыст па-, суф -аму-

ашалела -суфiксальны суф А

упоперак, уздоу́жкi - не ведаю, складана... магчыма нульсуфiксальны

збоку - прыс-суф прыстау́ка з, суф у

Лепш - суфiксальны (нулявы суффiкс)