Известно, что х1в кв+х2 в кв=13, где х1 и х2 корни уравнения х2+bх+6=0. определите b.

x1^2+x2^2=13х1=sqrt(13-x2^2)x2=sqrt(13-x1^2)

 

по теореме виетаsqrt((13-x2^2)(13-x1^2))=6

 

cистема: (13-x2^2)(13-x1^2)=36x1^2+x2^2=13

 

x1^2=13-x2^2

(13-x2^2)(13-13+x2^2)=36(13-x2^2)(x2^2)=36

13x2^2-x2^4-36=0m^2-13m+36=0d=169-144=5^2m1=13-5/2=4m2=13+5/2=9

x1=2 x1=-2 x2=3 x2=-3

 

по теореме виета х1*х2=сх1*х2=6то есть возможны два случая (так как положительное число получается в результате умножения либо двух положительных, либо двух отрицательных чисел):

 

1) х1 и х2 < 0

тогда -2-3=-bb=52)x1 и х2 > 0тогда 2+3=-bb=-5 ответ: b может иметь два зеначения: 5 и -5

 

ps sqrt - квадратный корень

 

pps интересное

для лучшего пояснения, пусть товар стоит 100 рублей.

"с какой процентной надбавкой должен продать торговец оставшийся товар чтобы получить 32% надбавку."

торговцу нужно продать весь товар с надбавкой в 32%.

то есть заработать всего 100*132%=132 рубля.

"торговец 20% товара продал 40% добавкой."

100*20%=20 рублей. товар на 20 рублей, он продал с наценкой в 40%

20*140%=28 рублей. ему надо продать на 132 рубля, 132-28=104 рубля осталось заработать.

"с какой процентной надбавкой должен продать торговец оставшийся товар? "

оставшегося товара 100%-20%=80%, товар стоимость 100*80%=80 рублей,   нужно продать за 104 рубля.

104/80=1,3=130%.

оставшийся товар надо продать за 130%-100%=30% надбавкой.

проверка: 20%*140%=28% рублей.

80%*130%=104%. 28%+104%=132% 132-100=32% надбавки.

ответ: 30%

Аналіз верша “неруш” тэма роднай мовы, яе лёсу, яе бяскрайняга, бяздоннага багацця і будучыні, бадай, самая хвалюючая на працягу ўсёй творчасці барадуліна. гэта абумоўлена тым, што для кожнага сапраўднага беларуса, мова – найсвяцейшая з усяго святога, а рыгор барадулін быў сапраўдным беларусам. верш негалосна адмаўляе нігілістычную ідэю ў савецкага саюзу стварыць адзіную “камуністычную” культуру, знішчыць з твару зямлі культуры розных народаў, у тым ліку і беларускую. верш “неруш” – адзін з многіх вершаў барадуліна аб непаўторнай прыгажосці і невычэрпным багацці нашай мовы. нерушам ранішнім паэт называе родную мову з тае нагоды, што яна такая ж чыстая светлая, як раніца, што разумее тое, што на зямлі беларускай наўрад ці ёсць людзі якія дасканала, да апошняй кроплі родную мову. аб родным слове барардулін піша: мне шукаць цябе, покуль гляджу, пад зялёным крылом верасовак, пад крысом і спякоты й дажджу. неруш – гэта сінонім першаснасці, некранутасці. у вершы выяўляецца страсная ўлюбёнасць паэта ў сваю родную зямлю, у свой край. гэта лірычная клятва, споведзь свайму народу, зямлі, мове… паэт знаходзіць трапныя, змястоўныя словы, падкрэсліваючы гэтым багатыя выяўленчыя здольнасці роднай мовы: слова, што як нарог для ратая, як для ластаўкі – стромы вільчак, ад якога на небе світае, ад якога яснее ў вачах. роднае слова і яго вобразна-выяўленчае багацце ўяўляюцца паэту магутнай, магічнай, цудадзейнай сілай, ад якой “на небе світае”, “яснее ў вачах”… кожны радок верша, як і кожны радок і вобраз барадулінскай паэзіі, аблашчаныя пяшчотнай любоўю да роднага слова. назваўшы родную мову ранішнім нерушам, паэт бы папярэджвае нас, што да кожнага слова і вобраза роднай мовы патрэбна ставіцца ўдумліва, уважліва і тады перад намі адкрыюцца ўсе невядомыя дагэтуль нямніцы роднай мовы. адкрываць для іншых хараство беларускай мовы – адна з галоўных мэт паэта. эмацыянальна ўзрушана паэт кажа чытачу аб уласным творчым абавязку кожнага з нас берагчы духоўны скарб продкаў: “неруш свой панясу я аберуч, як слязіну з матуліных воч”. мову, як усё жывое, і як чалавека трэба бараніць на барадулінскую думку, адстойваць ад усяго, што можа яе пакрыўдзіць. апошнія радкі верша, у якіх увасоблены яго асноўны ідэйны змест, гучаць урачыстай прысягай паэта і яго лірычнага героя” неруш ранішні – матчына слова, мне, як бору, цябе засланяць