Сачыненнеякіхякасцейкультурымауленнямне не хапае? чаму?

Малады навуковец-фалькларыст Андрэй Беларэцкі, збіўшыся са шляху падчас буры, трапляе ў радавы замак Яноўскіх — Балотныя Яліны. Яго прымае гаспадыня замка Надзея Яноўская — апошняя прадстаўніца свайго роду. Яна распавядае Беларэцкаму, што род Яноўскіх пракляты праз здраду, здзейсненую яе продкам Раманам Старым, на дваццаць пакаленняў. Надзея — дваццатае пакаленне роду, яна чакае хуткай смерці, з якой спыніцца і род Яноўскіх. Яна распавядае пра зданяў, з’яўленне якіх прадвесціць яе гібель — Дзікім паляванні, Малога Чалавека, Блакітнай Жанчыне.

Беларэцкі застаецца ў замку, каб абараніць Надзею і разблытаць клубок падзей. Ён бачыць Малога Чалавека — істоту невялікага росту з вельмі доўгімі пальцамі, якая зазірае ў вокны па начах; Блакітную Жанчыну, якая сыйшла са старадаўняга партрэта, на якую Надзея вельмі падобная. Паступова Беларэцкі знаёміцца з астатнімі жыхарамі — сваякамі Яноўскай Свеціловічам, Берманам, Дубатоўкам, паляўнічым і следапытам Рыгорам. У адзін з вечароў на балоце яго пераследуе Дзікае паляванне — група маўклівых вершнікаў на конях, якія скачуць бясшумна, свабодна перасоўваюцца па дрыгве і пакідаюць сляды старажытных падкоў. Беларэцкі цудам паспявае схавацца ў замку і з падвоенай энергіяй працягвае пошукі людзей, якія хаваюцца за Дзікім паляваннем. Разам з Рыгорам яны раскрываюць тайну гібелі бацькі Надзеі, загнанага ў балота Дзікім паляваннем за два гады да прыезду Беларэцкага. Паступова яны раскрываюць і таямніцу Дзікага палявання. Усе коннікі падпільнованыя і забітыя мясцовымі мужыкамі, коні — прадстаўнікі выміраючай пароды дрыгкантаў — патанулі ў балоце. Знікаюць і прывіды замка. Малы Чалавек аказваецца братам Бермана, вар’ятам-калекай, якога Берман выпускаў з патаемных калідораў, а Блакітная Жанчына — самой Надзяй, якая блукае па замку ў сне.

Беларэцкі ажэніцца з Яноўскай і вывязе яе з Балотных Ялін. З часам яна вылечваецца ад пастаяннага страху і лунатызму, у іх нараджаецца дзіця.

Белору́сский язы́к (самоназвание — беларуская мова) — один из восточнославянских языков, национальный язык белорусов.

Белорусский язык — государственный язык Республики Беларусь (наравне с русским), вс язык некоторых муниципалитетов Польши, официальный язык Союзного Государства.

Общее число владеющих — примерно 7 миллионов человек[2].

Для записи белорусского языка используется кириллица (см. белорусский алфавит), весьма редко и неофициально — латинский алфавит (см. белорусский латинский алфавит). Имеет два варианта языковой нормы: доминирующая официальная орфография (введённая с 1933 года) и тарашкевица (также именуемая «классическое правописание», официально применявшаяся с 1918 по 1933 год; ныне используемая ограниченно и неофициально)

Объяснение: