Краткое содержание «лiтоускi воук» алесь наварыч. заранее .

Прывітанне, цётка ніна! як сям'я: дзядзька мікіта і алёша?   мы з вамі так даўно не бачыліся! ажно з  мінулай пасхі! падумаць толькі, як хутка ляціць час. як у вас усіх справы? дзядзька  збіраўся памяняць месца працы. атрымалася? упэўнены, што так. з яго адукацыяй і вопытам, працадаўцы, мабыць, гатовыя за яго  біцца. у нас усё добра. я вучуся, мама і тата працуюць. у мяне, дарэчы, хутка канчаецца чвэрць. я крыху нервуюся, таму што па матэматыцы ў мяне выходзіць ніжэйшая адзнака, чым я хацеў. але я яшчэ спадзяюся яе выправіць. мне ўдачы. чакаю з нецярпеннем нашай сустрэчы ў гэтую пасху. нагадайце дзядзьку, што ён абяцаў прывезці мне  яго  старыя падручнікі. не забудзьцеся. вам яны не патрэбныя, а мне будуць карыснымі. усяго найлепшага. з любоўю, ваш пляменнік саша.

    мой любимый герой с рассказа ивана навуменка это апалинарий феакцистович цыркуль. он был учителем черчения. в молодости  апалинарий  феакцистович преподавал в гимназии латынь.  латыньский   был   мертвым   но   красивым   языком.  свой предмет он хорошо знал.  апалинарий  феакцистович  был мягким человеком, и ученики этим пользовались. он любил свою страну и приручал к этой   любви и своих учеников.    высокий, тонкий, в черном, еще царского времени, сюртуке. в такой   одежде   его можно было   назвать черствым и твердым. он был немного старомодный , немного напыщенный , но только   не   сухим.     он   так   сильно   любил свою родину   что умер   за   неё! ну   я   думаю ты   сам(а)