вера вярба
я не глытала па акопах дыму
і франтавых не ведала дарог.
калі я нарадзілася, радзіма,
ты святкавала свята перамог.
і не выццё варожых самалётаў,
і не агонь , што пёк тваю зямлю, −
чаромху помню, як цвіла ля плота,
як падалі зярняты на раллю.
цябе, вясняная, я помню ў цвеце,
люблю з маленства, родная, люблю.
і за таго, каго няма на свеце,
хто ўсё аддаў за родную зямлю.
мае сябры ў жыцці дасхочу бралі
усё, чым навучаеш даражыць.
мы за цябе яшчэ не паміралі,
мы за цябе, радзіма, будзем жыць!
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
По светской этике как вы понимаете утверждение " не всякое действие- поступок"?