Сачыненне па тэме "што значыць сапраўдны сябр? "

Усвеце чалавек не адзінокі, яго акружаць іншыя людзі. ёсць бацькі, якія аб ім клапоцяцца, сваякі, браты і сёстры. а яшчэ ў чалавека ёсць сябры. і як выдатна, калі яны сапраўдныя! каго ж можна назваць сапраўдным сябрам? я лічу, што гэта чалавек, які заўсёды гатовы прыйсці табе на дапамогу, выручыць з любой бяды. нездарма народная мудрасць абвяшчае: “сябар пазнаецца ў бядзе”. але я лічу, што сябар пазнаецца яшчэ і ў радасці. сапраўдны сябар можа шчыра парадавацца тваім поспехам, дасягненням. ён ніколі не будзе зайздросціць, бо зайздрасць – гэта вельмі дрэннае якасць характару. зайздрасць не толькі разбурае самога чалавека, але і робіць людзям, якія яго атачаюць. я перакананы, што сапраўдная сяброўства можа быць толькі паміж роўнымі людзьмі. гэта зусім не азначае, што ў іх павінна быць аднолькавая колькасць матэрыяльных даброт. я кажу аб тым, што ў сяброўстве няма месца суперніцтва.       сапраўдны сябар заўседы паважае тваё меркаванне. вядома ж, ён не павінен падзяляць усе твае погляды, бо кожны чалавек мае права на ўласны пункт гледжання.     мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, ад іх пазбавіцца. сапраўдных сяброў не бывае шмат. народная мудрасць гаворыць: “няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. я думаю, што вінаваты ён сам. сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. сяброўства – бясцэнная рэч на зямлі, яе нельга купіць, яе можна зарабіць сіламі сваей душы. мая жыцце толькі пачынаецца. у мяне, вядома ж, ёсць знаемыя, з якімі я маю зносіны, але сапраўдны сябар ўсяго адзін. яго клічуць ілля. на жаль, ён пераехаў жыць у іншы горад, як гэта часта здараецца ў сем’ях вайскоўцаў. але хоць мы далёка адзін ад аднаго, мы працягваем размаўляць. бо для сапраўднага сяброўства няма межаў часу і прасторы, яно жыве ў нашым серцы.каб не было сапраўднага сяброўства, то ва ўсім свеце панавалі пагром і вайна. але сапраўднае сяброўства ў цяперашні час рэдкая з’ява. можна здавацца лепшым сябрам, але не быць ім. сапраўднае сяброўства – гэта, перш за ўсе, упэўненасць у тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам, не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну, будзе трымаць у таямніцы тое, што ты яму сказаў. вось гэта самае галоўнае ў сапраўдным сяброўстве для мяне!             сапраўдны сябар ніколі не параіць нічога дрэннага, і будзе старацца зрабіць усе, каб табе было лепей.     так, на зямлі заўсёды знойдзецца той, каго можна будзе назваць сапраўдным сябрам. на ўсей працягласці твайго жыцця вы разам будзеце пераадольваць цяжкія перашкоды на вашым шляху, будзеце ўсе рабіць разам. сапраўдны сябар – гэта назаўсёды, каб ні здарылася! нават калі вас разлучыць лёс, то на сэрцы застануцца прыемныя ўспаміны аб гэтым чалавеку!

Кожны чалавек у свеце думае, што яго мама самая прыгожая. дзяўчынкі хочуць быць падобнымі да сваіх мам, хлопчыкі мараць аб такой прыгожай жонцы. я не выключэнне. мая мама таксама самая прыгожая. маёй маме сорак гадоў, але выглядае яна значна маладзей, таму што яна вельмі стройная і сочыць за сабой. у яе падцягнутая скура, зусім мала маршчын. сівізну яна хавае фарбай. валасы ў мамы пафарбаваныя ў каштанавы колер. яны ў яе хвалістыя і непаслухмяныя, вельмі густыя, даўжынёй да плячэй. мама марнуе шмат часу штодня, каб скласці свае валасы ў прыгожую прычоску. але яно таго варта: яе валасам ўсе зайздросцяць. твар у мамы сімпатычны. самае прыгожае ў ім - гэта вочы. яны ў яе блакітныя і бяздонныя, нібы азёры. вочы яе  абрамляюць густыя чорныя вейкі, якія з'яўляюцца прадметам маёй ціхай зайздрасці. вусны ў мамы пульхныя і ружовыя. ёй яны залішне бледнымі, і яна фарбуе іх ярка-чырвонай . мне здаецца, ёй вельмі пасуе. у мамы зграбныя  рукі з доўгімі пальцамі. па яе руках адразу відаць, што калісьці яна грала на раялі. у яе сапраўдныя рукі музыканта. на пазногцях ў мамы заўсёды акуратны манікюр. яна лічыць, што стан пазногцяў чалавека можа расказаць пра іх гаспадара вельмі многае. у мамы таксама вельмі зграбныя  ступні ног. яна носіць трыццаць пяты памер абутку. мы часам жартуем, што яна магла б быць галоўнай гераіняй казкі "папялушка". а яна незадаволеная памерам сваёй ногі, таму што абутак такога памеру можна знайсці толькі ў дзіцячым аддзеле. мама ўмее стыльна і дарэчы апранацца. мяне яна таксама гэтаму навучыла. мне яшчэ трэба будзе навучыцца ў сваёй мамы вельмі шмат чаму. але яна ўжо цяпер для мяне самая прыгожая жанчына ў свеце.

Словы "родны край" не заўсёды азначаюць для розных людзей адно і тое ж. для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзіліся. для іншых - дзе яны пражылі большую частку жыцця. але часам родным краем становіцца месца, дзе ты быў усяго раз. проста так склалася, што менавіта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой і сэрцам. я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. і нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх. вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. там няма мітусні і шуму, як у горадзе. там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту. а якая там прыгожая прырода! непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. а трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца. мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. на жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. але ў бліжэйшую нядзелю  я абавязкова туды з'езджу, я  абяцаю.