Напишите сочинение на тему "пошук прауды и шчасця у драме "раскиданае гняздо""

Да пуцёў вызвалення сваёй бацькаўшчыны у кожнага чалавека існуе сваё меркаванне. янка купала ў сваім творы “раскіданае гняздо” апісвае найбольш распаўсюджаныя ў краіне спосабы барацьбы з хлуснёй.больш за усіх ў творы мне спадабаўся сымон. бо толькі ён адзін дабіваўся заўсёды праўды, няхай і праз суд. але сымон ніколі не звяртаўся за дапамогай да пана геты. сымон – малады чалаек, які упэўнены ў сабе і сваіх моцах, ён праўдай жадаў вярнуць родную зямлю. і на мой погляд такі спосаб сымона з’яўляецца эфектыўным.   што касаецца зоські, дык тая дабівалась праўды каханнем да пана. яна быццам бы прыносіла сябе ў ахвяру, такім чынам каб вярнуць сабе родную зямлю, жыццё, сваім родным.   данілка таксама меў свій шлях вызвалення радзімы.даніла думаў, што трэба яму зрабіць скрыпку, з дапамогай яе яго сям’я зможа забыцца на гора, з музыкай стане жыць весялее. ды і музыка ў жыцці чалавеку у моманты цяжкіх абставін. сам пісьменнік лічыў, што з дапамогай літаратуры можна расказаць людзям усю праўду чалавечага жыцця. і гэта сапраўды так. з твораў мы даведваемся пра жыцё простых сялян і іх умовы. купала у торы апісвае пошукі сваёй радзімы да шляху новага жыця. героі твора павінны насйсці шлях ў рэальным становішчы і працягваць жыць далей. сымон з зоськай вельмі не падобныя каб ісці адным шляхам.сымон вырашае, што трэба адстойваць свой погляд сілай, для гэтага ён носіць з сабой сякеру. кветкі з’яўляюцца сімвалам зоські. яна сваё жыццё будуе на дабрыні і каханні.

Брэст – гэта цікавы горад беларусі, размешчаны прама на мяжы з украінай. паглыбіўшыся ў гісторыю, даведаемся, што першае згадванне пра яго адносіцца яшчэ да пачатку 11 стагоддзя, а гэта аўтаматычна робіць яго адным з самых старажытных у краіне. акрамя гэтага, брэст, вядома ж, мае заслужаную славу горада-героя. у час трагічных падзей другой сусветнай вайны ён самааддана адбіваў напад фашысцкіх войскаў. па плане ворага, дадзены населены пункт планавалася захапіць за лічаныя секунды, а ў выніку крэпасць трымалася і не падавалася захопніку цэлы тыдзень. нельга не згадаць, што цяпер гэтая самая крэпасць лічыцца не толькі самым знакамітым турыстычным аб'ектам, але і сапраўдным мужнасці усяго былога савецкага саюза. на дадзены момант горад брэст, славутасці якога згадваюцца ва ўсіх без выключэння даведніках краіны, чыста геаграфічна падзяляецца ракой мухавец на дзве паловы. паўночная частка ўяўляе сабой папулярную турыстычную зону, хоць, да жаль, да нашага часу ў горадзе захавалася толькі невялікая колькасць гістарычных пабудоў. паўднёвая ж палова прадстаўлена спальнымі раёнамі з досыць развітой інфраструктурай. у цэлым брэст, славутасці ў якім сустракаюцца літаральна на кожным кроку ў абедзвюх паловах горада, лічыцца вельмі прыгожым населеным пунктам, які быў пабудаваны ў унікальнай мясцовасці і акружаным практычна некранутай прыродай

Два чалавекі, іван пшанічны і алік аўсееў, не вытрымалі выпрабавання вайной. у самы адказны час, калі патрабаваліся мужнасць, узаемадапамога, яны здрадзілі. здрадзілі сваім сябрам, народу, радзіме. пшанічны меў ў саставе ўзвода затрымаць на пэўны час праціўніка. i калі таварышы змагаліся на рубяжы да апошняй кроплі крыві, ён перабег да ворага. пшанічны, пакрыўджаны савецкай уладай, здрадзіў радзіме ўжо тады, калі прысягаў для формы, а сам радаваўся прыходу фашыстаў. ён здрадзіў не ад страху, а абдумана. калі б пшанічнаму давялося ваяваць на фашысцкім баку, я думаю, што ён касіў бы з асаблівай жорсткасцю, не разбіраючыся, хто яны, яго ахвяры: старыя, дзеці, жанчыны.            алік аўсееў таксама не вытрымаў выпрабавання боем. у самы адказны момант нядаўні выпускнік ваеннага вучылішча змаладушнічаў. ён убачыў, што становішча ўскладнілася, і вырашыў уцячы, але быў затрыманы байцом глечыкам. аўсеева прывяло да здрады шкурніцтва і эгаізм. ён лічыў вайну месцам, дзе можна праславіцца, атрымаць узнагароды. а калі сапраўды запахла порахам і крывёй, адразу накіраваўся ў кусты.            фінал аповесці трагічны. усе загінулі. але адны загінулі мужна і самаахвярна, важнасць і неабходнасць ахвяраваць сваім жыццём дзеля радзімы — яны дастойна прайшлі выпрабаванне вайной. а другія, згубіўшы сумленне і годнасць, — як здраднікі.