Адзначце пары словазлучэнняу, у якiх ужыты амонiмы лясiстыя мясцiны-лясныя звяры, праязны дакумент-гiстарычны дакумент, прадуктовы склад-нацiскны склад, купiць акцыi- акцыi пратэсту

Прадуктовы склад-нацiскны склад, купiць акцыi- акцыi пратэсту

Гора, на которой была произнесена нагорная проповедь получила название «гора блаженств» . и хотя в этой части галилеи нет настоящих гор, к западу от галилейского озера есть несколько больших холмов. кроме того, некоторые учёные считают, что греческое слово, употребленное в (мф. 5: 1) более точно переводится как «гористая область» или «холмы» , а не просто «гора» . согласно древнему византийскому преданию, это была гора карней хиттин (букв. «рога хиттина» , поскольку она имеет две вершины) , которая расположена на пути между фавором и капернаумом, примерно в 6 км к западу от тверии. вслед за византийцами так думали и крестоносцы, а католическая энциклопедия до сих пор настаивает на этой версии. [4] греческое православное предание также считает склоны этой горы местом нагорной проповеди. [5] во времена наполеона некоторые полагали, что гора блаженств — это гора арбель, расположенная на западном берегу галилейского озера, южнее капернаума. 

дзеяслоў як часціна мовы.  спрагальныя і неспрагальныя формы. дзеяслоў — часціна мовы, якая абазначае дзеянне або стан прадмета як працэс. напрыклад, дзеясловы будаваць, ткаць, ісці, узараць, малаціць абазначаюць дзеянне; дзеясловы маўчаць, спаць, радавацца абазначаюць стан прадмета.

значэнне дзеяння ці стану могуць мець і іншыя часціны мовы, але толькі дзеяслоў паказвае іх як працэс; параўн., напрыклад, назоўнікі касьба, малацьба і дзеясловы касіць, малаціць; прыметнікі радасны, сон-ны і дзеясловы радавацца, спаць.

дзеясловы маюць граматычныя катэгорыі трывання, стану, ладу, часу, асобы, ліку. формы прошлага часу маюць яшчэ і катэгорыю роду. дзеясловы могуць быць пераходнымі і непераходнымі, зваротнымі і незва-ротнымі. усе формы дзеяслова падзяляюцца на спрагальныя і неспрагальныя. да спрагальных адносяцца формы, якія спрагаюцца, г. зн. змяняюцца па асобах, ліках (расказваю, расказваеш, расказвае, расказваем, расказваеце, расказваюць); часах (расказваю, расказваў, буду расказваць); ладах (расказваю, раскажы, расказаў бы); у форме прошлага часу змяняюцца і па родах (расказваў, расказвала). да неспрагальных адносяцца формы, якія не спрагаюцца. гэта інфінітыў (неазначальная форма дзеяслова): прачытаць, занесці, пасеяць; дзеепрыметнік: прачытаны, занесены, пасеяны; дзеепрыслоўе: прачытаўшы, занёсшы, пасеяўшы. спрагальныя формы дзеяслова ў сказе з'яўляюцца выказнікамі: прайшла вайна, як віхор-навальніца пад грукат перуноў, а край жыве, гаючая крыніца струменіцца ізноў. неспрагальныя формы маюць розныя сінтаксічныя функцыі. дзеепрыметнік можа быць азначэннем і выказнікам, дзеепрыслоўе — акалічнасцю: плынь імкліва заварочвала пад чорны цяністы бераг дубовага гаю,падмывала, , аголеныя карані. (кір.) неба ўсеяна яркімі зоркамі. інфінітыў можа быць любым членам сказа. інфінітыў мае суфіксы -ць, -ці, -чы: гаварыць, несці, бегчы. у зваротных дзеясловах пасля суфікса інфінітыва ёсць суфікс -ся (-ца): несціся, сустрэцца.