Знайдзице назауник, форма множнага лику назоунага склону якога утворана няправильна.запишыце назоуник правильна: 1)гарошыны 2)азёры 3)гараджане 4)пашпарта 5)словы

У4-ым памылка: трэба пашпарт ы, а не пашпарт а (гэта на рускай мове пашпарт а).

Правильна:   4)  пашпарты.

матчына сэрца гатова ўсім ахвяраваць дзеля любага дзіцяці свайго.

у вну

1. (дзеля) дзіцяці — назоўнік.

2. пачатковая фор¬ма — дзіця.

3. агульны, адушаўлёны, канкрэтны.

4. ніякага роду, рознаскланяльны; ужыты у адзіночным ліку, родным склоне.

5. выконвае функцыю дапаўпення.

у школе

1. (дзеля) дзіцяці — назоўнік.

2. пачатковая форма — дзіця.

3. агульны, адушаўлёны.

4. ніякага роду, рознаскланяльны; ўжыты ў адзіночным ліку, родным склоне.

5. з’яўляецца дапаўненнем.

 

юнак быў старшым піянерважатым школы.

у вну

1. (быў) піянерважатым —  назоўнік.

2. пачатковая фор¬ма — піянерважаты.

3. агульны, адушаўлёны, канкрэтны.

4. мужчынскага роду, ад’ектыўнага скланення; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.

5. выступае ў ролі іменнай часткі выказніка.

у школе

1. (быў) піянерважатым — назоўнік.

2. пачатковая форма — піянерважаты.

3. агульны, адушаўлёны.

4. мужчынскага роду, скланяецца як прыметнік; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.

5. уваходзіць у склад выказніка быў піянерважатым.

 

валодзя быў апрануты ў добрае шэрае паліто.

у вну

1. паліто — назоўнік.

2. пачатковая форма — паліто.

3. агульны, неадушаўлёны, канкрэтны.

4. ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.

5. выконвас функцыю дапаўнення.

у школе

1. паліто — назоўнік.

2. пачатковая форма — паліто.

3. агульны, неадушаўлёны.

4. ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.

5. з’яўляецца дапаўненнем.

Гусляр у паэме падаецца, як асаблівая, незвычайная асоба, моцнага характару, адкрытай душой. аўтар надзяляе яго наступнымі рысамі: таленавітасць: “акалічны народ гуслі знаў гусляра; песня-дума за сэрца хапала” пачуццё годнасці: вось настроіў, навёў тон у струнах як след, не зірнуўшы на гулі ні свабодалюбства: “бачыш, княжа, загоны, лясы, сенажаць, — ім пакорны я толькі с гуслямі” непадкупнасць: скурганіў бы душу чырвонцам тваім мужнасць: “гуслям, княжа, не пішуць законаў” любоў да свайго народа: глянь ты, слаўны ўладар, на палеткі свае: сарачні там сох бачыш, як блудзе; а ці чуў ты, аб чым там араты пяе, дзе і як жывуць гэтыя людзі? самаахвярнасць: ну што, княжа, пара даць за песню мне дар!