Адкажыце на жартоуныя пытанни, выкарыстоуваючы прыметники. 1. у якой печы не пякуць пираги? 2. з якога палатна не пашыеш кашули? 3. якой касой сена не накосиш? 4. якия вароты знаходзяцца у поли? 5. з якога крана нельга напицца?

Доменная печь для переплавки железа и стали. железнодорожного полотна. девичьей косой. футбольные ворота. подъемный кран

Велізарныя скрыпучыя дзверы закінутага ангара павольна адчыніліся перад невялікай групай людзей, якія пасяліліся тут некалькі дзесяцігоддзяў назад.   у наступную хвіліну некалькі тонкіх пальцаў пашырылі шурпатую шчыліну праходу,     цемная цень хутка слізганула ў пакоі і, праз некалькі крокаў, ужо павісла над бестурботна спячай дзяўчынай.   вецер напружанага чакання павольна калыхаў восеньскую траву, бледна-рудую, як і апошнія прамяні сонца, якія запомнілі жыхары гэтых месцаў яшчэ да таго, як неба пакрылі шэрыя хмары.     і пасля доўгага тысячагоддзя чаканняў вам усе роўна трэба было яшчэ цэлых дзевяць дзен для таго, каб забраць тое, што па праве належыць вам.   у чалавека былі вялікія і моцныя рукі і чорны плашч па-над беласнежнай формы, толькі гэта і засталося ў галаве хлопчыка праз столькі гадоў: рост, чорны плашч і рукі   на яго паглядзела дзяўчына, твара якой быў выбелены для надання ей больш арыстакратычнага выгляду.

Сяргей прыйшоў на экзамен непадрыхтаваным. ён выцягнуў білет, прачытаў пытанні, доўга сядзеў над імі. ведаў у сяргея  - курам насмех. нарэшце яго паклікалі адказваць. сяргей задрыжаў як асінавы ліст. аднак падышоў да экзаменатараў і стаў віляць перад імі хвастом, спрабуючы загаварыць ім зубы. напэўна, экзаменатары ўжо стаміліся, таму што хiтрык  сяргея ўдаўся. "веды ў цябе  неглыбокія, хлопец. але тры мы табе  паставім", - сказалі сяргею. а сяргею толькі таго і трэба. у вучылішча і з тройкамі бяруць. экзамен можна лічыць паспяхова здадзеным.