Расшыфруй прыказку-упишы прапушчаныя галосныя. --дн-- -- чалавека -- -- радзима.

Адна у чалавека маци, адна и радзима. думаю, что так.

Не народны пясняр, а купала ў ляўках. і сёння, хоць прайшло ужо нямала часу, хоць сёе-тое ў краяведзенне змянілася, нельга не захапляцца рэдкімі па прыгажосці мясцінамі абапал дняпра паміж вёскай ляўкі і старажытным копысем.   здаецца, само натхненне кіравала стыхіяй, калі ўзнімала яна гэтыя берагавыя кручы, зарослыя на схілах арэшніка, гэтыя дзівосныя яры, шумлівыя лясы і неабсяжныя далі правабярэжжа, на якія ў веснавое разводдзе выходзіць дняпро, і ператвараецца ў сапраўднае мора. ведаешь, калі тут прыгажей: у зімку , у вясну , ці улетку, але лепш за ўсё тут у восень, калі да красы прыроднай далучаецца прыгажосць чалавечай працы, калі звон кранутых золатам лясоў зліваецца з песняй жніва і пачынаецца свята ўраджаю.інавіта у гэты час, можна найлепш зразумець і глыбей адчуць, чаму янка купала, апынуўшыся ў творчай камандзіроўцы, захапіўся гэтымі мясцінамі і хутка зноў вярнуўся сюды, каб збудаваць непадалёк ад ляўкоў хату, і штогод прыязжаў туды, і заставаўся на ўсё лета. вялікай літаратурнай спадчыні янкі купалы творы, напісанныя ў ляўках, займаюць значнае і асаблівае месца. яны прасягнуты сонечным ,жыццесцвярдажальным, аптымістычным настроем, шчырай радасцю за чалавека. толькі ў чэрвене тысяча дзевяцьсот трыццать пятага года, калі купала ўпершыню прыехаў у ляўкі на працяглы адпачынак, ён напісаў каля двух дзясяткаў вершаў, якія ўвайшлі ў залаты фонд яго творчай спадчыны: ''сыны'', ''госці'', ''вечарынка''', "алеся", "хлопчык і лётчык" і інш. не менш плённымі для паэта былі ліпень і жнівень таго ж года. паэт перажываў незвычайны творчы ўздым., напісаныя народным паэтам у ляўках своеасаблівы яшчэ і таму, што пісаліся яны амаль кожны раз пасля калгаснага сходу або сустрэч с калгаснікамі ў полі, на таку, у сялянскай хаце. кожны факт звычайнага сялянскага жыцця янка купала змог убачыць і асэнсаваць як з'яву гістарычнага значэння , як факт нараджэння новага, ні кому на свеце да гэтага невядомага чалавека., натхнёным быў той час, праведзёны паэтам у ляўках. навакольная прырода, вольная праца людзей абуджалі творчую думку, спрыялі напісанню мастацкіх твораў.

1. Замест таго праз хвіліну ў сенцах гулка бабахнуў стрэл, і нешта ўдарыла ззаду ў кубёлак.

[ = – ], i [ – = ].

2. Але цяпер хай страляюць, цяпер гэта ўжо не палохала яе.

[ = ], [ – = ].

3. I яшчэ бабахнула ў другім баку, на падворку - другая куля ўдарыла недзе пад жорны, якія ўжо займаліся з кута касмылявым свіркоткім полымем.

[ = ] – [ – = ], (якія =).

4. Істопку скрозь завалакло змрочнымі пластамі дыму, праз якія сям-там угары прабіваліся-бліскалі мільготкія языкі агню, дыхаць рабілася ўсё трудней, і яна, ужо не кратаючыся, падкурчыўшы ногі, ляжала ў доле.

[ = ], (якія = –), [ = ], і [ – ,|_._._._|, |_._._._|, = ].

5. Яна адчувала, што зараз згарыць, што, мабыць, рухне падстолле, ці раней задыхнецца ад дыму, калі да таго не застрэляць знадворку.

[ – = ], (што =), (што, |ПС|, = ці =), (калі =).

*В схеме ПС - пабочнае слова (вводное слово)

*Во вторых круглых скобках оба = должны быть внутри кружочков, так как это однородные сказуемые