Момогите написать сочинение на тему осень

Ялюблю восень. восень лепшая, чым зіма і лета. чаму? таму што восенню ўжо не так горача, як улетку, але яшчэ не так холадна, як зімой. ужо няма летняй спёкі, калі хочацца залезці ў халадзільнік і не вылазіць. але яшчэ не наступілі траскучыя зімовыя маразы, калі і нос страшна на вуліцу высунуць.  увосень часта ідуць дажджы. я не вельмі люблю восеньскія дажджы. яны халодныя і калючыя. пад імі не пагуляеш басанож. але я люблю сядзець падчас такіх дажджоў дома, закруціўшыся ў плед, папіваючы гарачае какава і чытаючы цікавую кнігу. восень - прыгожая пара года. яе нездарма часта называюць залатой. дрэвы мяняюць свой сумны зялёны ўбор на стракаты: чырвоны, залаты. з дываном з рознакаляровага  лісця пад нагамі не параўнаецца ні адзін самаробны дыван самай майстэрскай ткачыхі. увосень даспяваюць апошнія ягады: журавіны і брусніцы. я вельмі люблю журавінавы морс. акрамя таго, восенню расце шмат грыбоў: баравікі, чырвонагаловікі, падбярозавікі і гэтак далей. мы з бацькамі часта ходзім па грыбы. гэта весела і карысна для здароўя. не разумею людзей, якія лічаць восень маркотнай. мне здаецца, што яны проста не ўмеюць радавацца жыццю.

князь вячка паўстае перад намі мужным абаронцам сваёй зямлі, непрымірымым ворагам крыжакаў. яго любіць народ, і сам князь ганарыцца тым, што належыць да моцнага духам, унікальнага народу.

князь вячка – галоўны герой аповесці, яму ўляецца князь уладзімір, які думае толькі пра тое, як захаваць уладу, але не пра тое, каб выратаваць землі ад нападу. для князя вячкі, наадварот, галоўнае – гэта незалежнасць і воля.

вячка паказваецца таксама добрым бацькам, якога жыццё заставіла прымаць цяжкае рашэнне, калі ягоная дачка трапіла ў палон. мы бачым бацьку, якога разрываюць душэўныя пакуты, і князя, які адчувае адказнасць за сваю краіну.

князь вячка паўстае вельмі цэласным станоўчым героем, сумленным, смелым, самаахвярным. ён здольны дастойна вырашаць палітычныя пытанні, выдатна вядзе вайсковую справу. і нават калі ён сам трапляе ў палон, то бліскуча разлічвае і выконвае план свайго вызваленне. князю адпавядае і ягоная дружына – таксама таленавітыя і смелыя ваякі.

нават калі князь вячка загінуў, аўтар здолеў паказаць нам, што смерць князя не азначае скоранасць. яго нязломны дух працягвае жыць у народзе. гэта сімвалізуе ягоны меч, меч князя вячкі, што выносіць якаў палачанін, паплечнік і верны сябра князя. 

я самая любимая книга - «приключения буратино». автор - алексей толстой, писатель. у нас дома есть эта книга. она старая. ее подарила бабушка моей маме, когда она была такая, как я.\читать я научился рано: в два года 8 месяцев я выучил алфавит, а в 3 года прочитал свою первую книгу «приключения буратино, или золотой ключик». эта книга о добре и зле, о настоящих друзьях. на каждой странице в ней есть картинка. больше всего в этой книге мне нравится буратино и пьеро. карабас барабас тоже симпатичен.у него длинная борода, по которой можно съехать, как с горки. думаю, что если какой-нибудь писатель напишет продолжение, то карабас барабас в новой книге осознант все свои ошибки и станет добрым.4когда мне было 3 года, я попросил бабушку сшить мне новогодний костюм пьеро. пьеро добрый, но грустный. ему грустно, потому что он потерял мальвину. а когда он с ней встретился, то стал веселым и счастливым.а когда мне было 4 года, бабушеа сшила мне костюм буратино.дедушка сделал настоящий золотой ключик. он у меня хранится до сих пор. еще есть 5 монет.мне кажется, что я бы подружилсяс буратино. он такой же веселый, как и я, и большой выдумщик. мне бы было интересно с ним играть. но буратино не хотел учиться, и это плохо.а мне учиться нравится, я люблю читать и считать. в этом году я пойду в первый класс. и у меня, как и у буратино, появится много новых друзей!