Переведите на беларускую мову сорван листочек последний, снят со стены календарь. ждет уж давно поздравлений стоящий за дверью январь. в ярких огнях карнавальных час наступает его, звоном бокалов хрустальных входит в ваш дом торжество. пусть посетит вас удача, пусть вдохновенье придет, пусть ваша жизнь станет ярче в новый, начавшийся год

Как-то так получилось: сарваны лісточак апошні, зняты са сцяны каляндар. чакае ўжо даўно віншаванняў стаячы за дзвярыма студзень. у яркіх агнях карнавальных час наступае яго, звонам бакалаў крыштальных уваходзіць у ваш дом ўрачыстасць. хай наведае вас ўдача, хай натхненне прыйдзе, няхай ваша жыццё стане ярчэй у новы, распачаты год

Кожны чалавек непасрэдна звязаны з той зямлёю,на якой нарадзіўся. так і мы, дзеці нашага мілага краю,павінны ведаць, што месца, дзе ты нарадзіўся, і жывеш – гэта самы цудоўны падарунак лёсу, самае дарагое, што у нас ёсць. патрэбна толькі сэрдцам адчуць еднасць з ім, услухацца ў родны гоман шапатлівыш лясоў, адчуць тую сілу, якую можа даць чалавеку толькі родная зямля, родны кут.   і я адчуваю такую сілу, яднанасць са сваім родным кутам, са сваёй вёскай. мая вёска знаходзіцца ў самым сэрцы палесся, на жыткаўшчыне, і назва яе- грычынавічы. кажуць, што некалі на месцы вёскі было , непраходная дрыгва.а   называлася   гэта   грычын. адсюль і пайшла назва маёй вёскі. вёска мая невялікая і нічым не адрозніваецца ад іншых.усяго толькі дзве крамы,школа, дзе л`юцца дзіцячыя галасы. няма паблізу ні рэчкі, ні возера, ні прадпрыемстваў,фабрык, няма нічога цікавага, на што можна было б звярнуць увагу. але я любіў і буду любіць свой край такім, які ён ёсць.для мяне ён заўсёды будзе прыгожым, мілым краем.   адлятаюць у вырай журавы.так хацелася б паляцець разам з імі і пабачыць,як там,у іншых краінах.няўжо дзе-небудзь ёсць край, прыгажэйшы за нашу беларусь, за мой родны куток, дзе чыстыя рэкі, пяшчотныя,шчырыя словы і добрыя людзі? няўжо дзе-небудзь можна быць шчаслівым, акрамя як на родная зямлі?   а шчаслівымі   журавы будуць толькі тады, калі яны вярнуцца да дому, да свайго гнязда.   так і чалавек. калі ён паедзе жыць за мяжу, то ягобудзе цягнуць да сваёй радзімы, да роднага кутка. дзе б ён ні быў: за марамі, акіянамі, на іншым кантыненце, ён ніколі не забудзе роднай мовы, якой навучыла яго маці.   прайшла вайна. маю веску яна таксама не абмінула. яе палілі, разбуралі, але яна аджывала.і зараз, калі заходзім к ветэранам, ад іх можна пачуць, што беларусь- цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ. пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на зямлі, у маёй роднай вёсцы.   многія звязваюць назву майго краю з буслам.ён таксама белы, чысты, як мой край. гэта птушка, якая лунае над нашымі краявіі, выбірае сабе жытло каля паселішчаў чалавека. згодна з народнымі прыкметамі- буслы прыносяць дабрабыт.   я гавару так, таму што ў мяне ёсць нешта агульнае з буслам. я не магу ўявіць сябе без нашых цудоўных краявідаў, без матчынай мовы, без нашыш меладычных песен- ўсяго таго, што называецца двума простымі і такімі чыстымі словамі- родны кут. яны ўраслі каранямі ў сэрца і адабраць іх можна толькі з жыццём.

Публицистический  стиль  используется  в  таких  жанрах: статья, очерк, репортаж, фельетон, интервью, памфлет, ораторская речь. цель:   сообщать  информацию,  призывать  к  действию, воздействовать на массовое сознание. публицистический  стиль служит  для  воздействия  на  людей  с    газет,  журналов, афиши,  телевидение.  этот  стиль  характеризуется  наличием общественно-политической лексики, логичностью, эмоциональностью, оценочностью, призывностью.  с    публицистического  стиля  можно  передать  то,  что  нельзя  передать  другими  стилями  речи.