Вызначце склон прыметникау, выдзелице у их канчатки. стары и малады граки збираюць на поле зерно. бабуля посадзила розныя кветки каля дому. хутко па дароге пабегли ручайки. на зямлю сонейка шле ярки веснавы поромни. дажджавы сухи кропли упали на зямлю. па возеру плыли белыя лебедзи. теплы ветер разагнау цёмны хмары.

правильно дажджавыя !

прыназоўнік  — службовая часціна мовы. удакладняе значэнне ўскосных склонаў і паказвае на адносіны паміж  назоўнікам  (займеннікам,  лічэбнікам) і іншымі словамі ў сказе  ці словазлучэнні:   паклаў  на  стол.

прыназоўнікі бываюць: —  простыя:   ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без:   адыйшоў  ад  навукi,  пад  столлю; —  складаныя:   накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт:   папытаюся  наконт  кватэры.л,  прыйду  да  цябе.

прыназоўнікі  пра, праз, на, у  звычайна ўжываюцца з  вінавальным  і  месным  склонамі:   чытаю  пра  падзеі за мяжой,  едзем  праз  германію, адзежа  на  свята, прыйдуў  сераду, снег  на  страсе, дзяўчына  ў  хустцы.

 

1. снег снег - снег (1 склад) с - [с'] - зычны, глухі, парны, мяккі, парны, свісцячы; н - [н'] - зычны, звонкі, няпарны, мяккі, парны, санорны; е - [э] - галосны, націскны; г - [х] - зычны, глухі, няпарны, цвёрды, парны. 4 літары, 4 гука 2. відаць відаць - ві-даць (2 склады) в - [в'] - зычны, звонкі, парны, мяккі, парны; і - [і] - галосны, ненаціскны; д - [д] - зычны, звонкі, парны, цвёрды, парны; а - [а] - галосны, націскны; ц - [ц] - зычны, глухі, няпарны, цвёрды, няпарны, свісцячы; ь - [-] 6 літар, 5 гукаў