Мне надо 10 складаназалежных сказау ( на ) з любых книг, и написать аутара и назву книги

1.  вецер вірыў над самай зямлёю, слупамі ўздымаўся ўгару, шумам, енкам і свістам спяваў у глыбокай катлавіне, па дне якой праходзіў роўны, шырокі шлях замерзлай ракі. (эліза ажэшка, "зімовым вечарам")2.  не доўга, бедны, пабыў і тут, бо за штось у турму пасадзілі  (францішак багушэвіч, "тралялёначка")3.  наш сказ аб такім салоўцы, які спявае нават узімку. (змітрок бядуля, "салавей")4.  калі над зубчатымі грэбнямі лясоў разгульвалі вятры, хаты маленькага мястэчка пасадзец былі аглушаны гулам лясоў, нібы шумам своеасаблівых вадаспадаў. (змітрок бядуля, "у дрымучых лясах")5.  адзін з маіх сяброў, вядомы крытык з братняй рэспублікі, з якім мы сустракаемся даволі рэдка і з прыемнасцю, неяк раіў мне, мякка, але настойліва, напісаць «два-тры апавяданні на гістарычную тэму». (янка брыль, "ніжнія байдуны")6.  а ў трыццаць восьмым валодзю закатавалі ў белай царкве, паблізу якое ён працаваў заатэхнікам у саўгасе. (янка брыль, "муштук і папка")7.  за палянай, дзе пачынаецца белая грэчка, стаяць яшчэ чатыры такія красуні, таксама ў шчодрай духмянасці і неабсяжным гудзе. (янка брыль, "золак, убачаны здалек")8.  калісьці, пачаўшы свае тут раскопкі, ён усё збіраў нанач у гэтую цесную палатку, у якой і самому было недзе павярнуцца. (васіль быкаў, "кар'ер")9.  час і людзі не шмат чаго пакінулі ад колішняй хутарской сядзібы, рэшткі якой спакваля праглынула зямля і развеяў вецер. (васіль быкаў, "знак бяды")10.  пасля дажджоў прырэчнае шырока разлілося, заліло імшарыну, якая, бы цеста на дражджах, пачала пухнуць мяккім вільготным мохам.  (васіль быкаў, "аблава")

Сям'я лявона зябліка — тыповая вясковая сям'я таго часу. зяблікі маюць сваю хату і не-вялікі надзел зямлі, які лявон атрымаў у спад-чыну ад свайго бацькі. ды вось бяда — малады паніч захацеў адабраць гэтую зямлю. упэўне-ны ў тым, што праўда на яго баку, лявон па-чынае судзіцца з панічом. на словы жонкі: «ці з багатым беднаму судзіцца? пакуль з багатага пух, то з беднага дух. цэлыя вёскі такіх, як мы, з хат у поле вывозілі ад пасеваў, ад усяго дабра» — лявон не звяртае ўвагі. аднак, як і трэба было чакаць, суд заступіўся за памешчы-ка, а лявону з сям'ёй было загадана ў кароткі тэрмін выселіцца з хаты. для лявона гэта было сапраўднай трагедыяй. «сумленны жыхар, шчыры сявец», чалавек, які ўсё жыццё пра-рабіў на гэтай зямлі, з году ў год паліваў яе сваім потам, перацерусіў на ёй кожную грудач-ку, ён не мог уявіць свайго жыцця без гэтай зямлі. даведаўшыся, што справа прайграна і зямлі яму ўжо не вярнуць, лявон вырашае скон-чыць жыццё самагубствам. зразумела, ён мог бы пайсці да паніча, пакланіцца яму, але быць парабкам лявон не хацеў ды і занадта стаміўся ўжо абіваць парогі судовых устаноў. разам з лявонам за зямлю змагаецца і яго старэйшы сын сымон. у сымона гэтакая ж самая прага да зямлі. ён — моцны і адважны чалавек, натура гордая і свабодалюбівая. зоська так гаворыць пра свайго брата: «птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! толькі ж бяда — крылле не дадзена табе, саколе ты мой зорка вокі». усёй душой сымон ненавідзіць прыгняталь-нікаў, тых, хто не дае не толькі яго сям'і, а і ўсім сялянам вольна жыць. у адрозненне ад бацькі, які не бачыў выйсця са становішча, у якім апынуўся, лявон добра ўсвядоміў — вый-сце ў барацьбе. i ён гатовы да гэтай барацьбы. памірыцца з панічом — такой думкі няма ў галаве сымона. для яго гэта прыніжэнне ча-лавечай годнасці. на прапанову маці пайсці да паніча на службу хлопец гнеўна і рашуча ад-казвае: « пайду туды, і вы ўсе не пойдзе-це. аднаго кроку ў той бок не і адгэтуль не саступлю. магіла татава стала векавечнай пе-рагародкай паміж імі і намі, і не зніштожыць яе сілай чалавечай! гора таму, хто першы пера-ступіць гэты насып магільны над сваім родным, працягне рукі к ім і пойдзе з імі» калі ў вобразе лявона зябліка я. купала ха-цеў паказаць даведзеную да адчаю беззямел-лем частку сялянства, якая не бачыла выйсця са свайго гаротнага становішча і ўсё яшчэ спа-дзявалася знайсці праўду ў існуючым ладзе, то ў вобразе сымона — перадавую, актыўную частку сялянства, гатовую выйсці на ўзброе-ную барацьбу з несправядлівым сацыяльным .

Сачыненне на тэму мая любімая ежа. мне падабаецца есці хатнюю ежу. звычайна я рыхтую сама. я купляю інгрэдыенты ў краме і па дарозе дадому прыдумляю што прыгатаваць. гэта можа быць як лёгкае ў падрыхтоўцы страва, так і не простае. самае галоўнае ў ежы каб было смачна і зроблена любоўю. я вельмі люблю есці ўсё што рыхтуе мая мама, яе ежа самая смачная, а часам рыхтуе тата, тата таксама вельмі смачна гатуе, з самага дзяцінства мяне вучылі гатаваць, з чаго я начинала- гэта смажаныя яйкі, потым паступова вучылася смажыць бульбу і варыць яе ж