Як мага больш прыметникау да слоу мядзвець, букет, яблык, елка.

Мядзведзь-вялики,касалапы,таустун букет-прыгожы,пахучы яблык-смачнае,вяликае,спелае елка-прыгожая,маленькая ,зяленая, навагодняя

Настаўнік Іваніцкі, чалавек малады, але незвычайны сур'ёзны, ідзе, каб яшчэ раз пабачыцца з Таганкам. Вёскі ён, як кажуць у Казельшчыне: яму сто восем, знакамітасць. Настаўнікі хвалююць дзіўныя думкі: падумаць толькі Таганцы прайшло адно з самых выдатных стагоддзяў. Ско. было за гэты век пераваротаў, адкрыццяў, войн, колькі славілася і памерла вялікіх людзей! А ён ніколі разумеў пра ўсё гэта. І сядзіць ён так пакорліва, так непаду. Апусціў плечы, склаў на худых каленях чорныя, высушыўшы за стагоддзе рукі, перахрысціў скрыўленыя працай ды З-пад насунутай шапкі відаць канцы рэдкіх броваў, прыўзнятых. Выцвілыя вочы нічога не выказваюць аб стогадовы чалавек, яшчэ чуе, бачыць, памятае ўсё, што зрабіць па хаце, ведае, дзе што ляжыць ... І ўсё ж ён уз у свеце сваіх далёкіх успамінаў (І. Бунін).

Неспасціжная ўлада музыкі над чалавекам. яна прымушае радавацца і плакаць, можа перажыць гора, зняць душэўны стрэс, вылечыць сардэчныя раны.  музыка - старажытны від мастацтва, здольны аб'ядноўваць людзей, і ў гэтым яе найбольшая сіла. розныя па характары, звычкам, на жыццё, нацыянальнасці, страсцям, маральным прынцыпам людзі ў канцэртнай зале, затаіўшы дыханне, аднолькава усхвалявана і поўна глыбокай пашаны заміраюць пад ліўнем дзіўных, чарующих гукаў. і ўжо на другі план адыходзяць жыццёвыя нягоды і клопаты, застаецца толькі ўлада мастацтва, якое ачышчае душу ад усяго неістотнага, беднага, будзённага, падымае нас да вышынь разумення сэнсу жыцця.