20 ! , прошу вас раскрыйце дужки и запишыце личэбники словами: на (635-ы киламетр) з (378-тысячны войска) за (1007 замок

На шэсцьсот трыццаць пяты кіламетр з трохсот семдзесяці васьмі  тысячнага  войска за тысяча семю замкамі 

Мастацкае апісанне:   на поле, крадучыся, выпаўз хамяк. ён агледзеўся наўкол. над ім ціхі ветрык гойдаў жыта. удалечыні праляцела нейкая невялікая птушка. ніякай небяспекі хамяк не заўважыў, таму пачаў набіваць шчокі зярняткамі. шчокі ў яго былі вялікія. збожжа туды змяшчалася вельмі шмат. так што ў ежы ў хамяка недахопу не было. ад гэтага яго поўстка была бліскучай і шаўкавістай. ды і наогул ён выглядаў даволі ўкормленым звярком. навуковы: хамяк - невялікі грызун сямейства хамяковых. водзяцца хамякі паўсюдна. даволі распаўсюджаныя. траваедныя. сілкуюцца збожжам і некаторымі іншымі раслінамі. у сельскай гаспадарцы з'яўляюцца шкоднікамі, таму што псуюць пасевы і ўраджай збожжа. гутарковы: - мама, купі мне хамяка. - не, дачушка, не куплю. - купі! - не ный, калі ласка. ты і за сабой сачыць не можаш. куды табе яшчэ хамяка? - я навучуся. - вось калі навучышся, тады і пагаворым. - а калі я выпраўлю тройку па фізры? купіш? - выправіш, кажаш? ручкай у журнале, нябось, сама на пяцёрку падправіш? - выпраўлю, абяцаю. - ну добра, паглядзім.

Васіль быкаў " ваўчыная яма" з працяжнікам: цяпер яму дапякаў клопат іншага кшталту — салдат хацеў есці.яшчэ ён імкнуўся згледзець у голлі птушынае гняздзечка — дробныя лесавыя птушкі павінны ўжо пачаць несціся. салдат сам дзівіўся ў душы — не такі ўжо ён і рыбак. салдат пабрыў — усё ж ён адчуваў нейкае сваё права на тых падлешчыкаў. да бамжа ён з першага дня прыглядаўся з асаблівай увагай — усё ж не так часта выпадала яму сустракаць бамжоў. з кропкай з коскай: не ўстаючы ад цяпельца, яны з'елі ўсе рыбіны; рыбак дбайна загарнуў вугалькі, пакідаў у іх недагаркі. наўкола панавала цемра; чорнай рачной затокі адсюль было ўжо і не згледзець. часта лазіць туды ў багну бамж асцерагаўся; зноў жа там сталі трапляць дзіўнаватыя жабы, мусіць, жабы-мутанты, ці што? салдат таропка крочыў да хутара па бульбяным палетку са свежа акучанымі барознамі; дзе-нідзе ўжо зацвіталі бела-сінія кветачкі. замутнёная імі вада не давала ў сабе шмат згледзець, муць няхутка зганяла ленаватым цячэньнем; цячэнне магло сагнаць і кручок з канцом жылкі.