Как пишутся слова: вяс..нянка, барац..ба, бар..ер, дз..веры, лаз..няк, ледз..ве, ліс..це, куз..ма, павіл..ён, піс..мо, подз..віг, поз..ні, ц..вісці, спаз..ніцца, ц..мяны, чыс..ціня? (апостраф ці мяккі знак)

Вяснянка,барацьба,баръер,дзверы,лазняк,ледзьве,лисце,кузьма,павильён,письмо,подзвиг,позни,цвисци,спазницца,цьмяны,чысциня. вроде так)

4. в прилагательных с окончанием на «-ск(i)», созданных от собственных названий, мягкий знак не пишется: «чаньчунскі», «цяньшанскі» вместо «чаньчуньскі», «цяньшаньскі». четвёртый пункт нелогичен (либо примеры неудачно подобраны).ибо если в имени собственном последний звук в конце слова смягчается (что и в и в языке принято обозначать мягким знаком), дабы максимально сохранить оригинальное звучание), то вполне логично добавлять суффикс –ск(і)– после мягкого согласного (которое и смягчается соответствующим знаком) не убирая сам мягкий ! вроде нашел это в своей библиотеке документов на компьютере

Осень у наш горад прыйшла восень. папрахладнела . дробны дождж часта барабаніць па дахах . лісце на дрэвах з зялёных сталі жоўтымі , аранжавымі і нават чырвонымі . у рэдкія пагодлівыя дні вельмі прыемна хадзіць па восеньскім дыване з лісця. зусім хутка з дрэў ўпадуць апошнія лісточкі . па раніцах лужыны стануць пакрывацца скарыначкай лёду. выпадзе першы снег . і рудая восень саступіць месца пухнатай зімы. каля майго дома ёсць бяроза. улетку ля дрэва лётаюць птушкі , спяваюць салаўі. дрэве было вельмі весела, яно радасна шумела лістотай . але прыйшла восень, і птушкі ляцяць , яны «рыхтуюць валізкі » , каб паляцець на поўдзень. дрэве сумна ! яно пачало сумаваць. пачаў капаць восеньскі дождж, ён капаў і капаў а раніцай скончыўся . на зіму дрэва не падрыхтаваў. бярозка сумавала па сваіх птушкам. не суму, бярозка ! хутка наступіць лета . пачнуць прылятаць шпакі, салаўі , ластаўкі і стрижонок рып ! і дрэва радуецца, што пражыве з птушкамі яшчэ шмат гадоў. восень - перадпачатак майго каханага часу года , зімы . прыемна ў , што наперадзе ўсё будзе толькі лепш.