У сярэдзіне слова пасля галосных перад зычнымі: паўза,
саўна, фаўна;
Пры чаргаванні [л] з [ў]: чытаў, думаў; але: палка, памылка, Алжыр;
Пры чаргаванні [в] з [ў]: лава – лаўка, крыві – кроў; але: ва В’етнаме, на рацэ Влтава;
Пасля злучка, калі папярэдняе слова заканчваецца
на галосны: хлопцы-ўмельцы;
Пасля двукосся, калі папярэдняе слова
заканчваецца на галосны: часопіс
“Бярозка” ўзнагародзіў пераможцаў;
гучнае “ўра”
***Літару у
(у складовае) пішам:
У пачатку сказа: У лесе было ціха.
Пасля знакаў прыпынку: школа, у якой вучуся;
Пасля зычных: луг;
У пачатку ўласных назваў: на Урале;
У запазычаных словах, якія заканчваюцца на –ум, -ус: радыус, страус;
У словах з націскным у: аул, баул;
На канцы запазычаных слоў не пад націскам: фрау,
ток-шоу
galustyanvitaly4842
28.09.2020
Віцебск - адзін з абласных цэнтраў Беларусі. Гэта даволі вялікі горад. Тут жыве больш як чатырыста тысяч чалавек. Назва горада паходзіць ад назвы ракі Віцьба, на якой ён быў пабудаваны. Віцебску больш за тысячу гадоў. Яго гісторыю можна прасачыць у шматлікіх помніках архітэктуры, якія захаваліся са старажытных часоў. Найбольш вядомымі архітэктурнымі славутасцямі Віцебска з'яўляюцца гарадская ратуша, Губернатарскі палац, Дабравешчанская царква, Казанская царква і многія іншыя. У Віцебску велізарная колькасць рэлігійных збудаванняў: як праваслаўных і каталіцкіх, так і іншых канфесій. Напэўна, ні ў адным іншым горадзе нашай краіны няма столькі цэркваў і храмаў. Віцебск - буйны прамысловы цэнтр. Тут размешчаны такія беларускія вытворцы, як "Віцязь", "Белвест", "Чырвоны Кастрычнік", "Віцьба", шырока вядомыя як на тэрыторыі Беларусі, так і за мяжой. Вiцебск таксама з'яўляецца культурным цэнтрам. Тут знаходзяцца тэатр імя Якуба Коласа, Беларускі тэатр лялек "Лялька", філармонія. У горадзе рэгулярна праходзіць фестываль "Славянскі базар" - мерапрыемства міжнароднага ўзроўню. Дзякуючы гэтаму фестывалю пра Віцебск ведаюць далёка за межамі нашай краіны. Мяне гэта радуе, таму што Віцебск - цудоўны горад, пра які варта ведаць.
Объяснение:
Літару ў (ў
нескладовае) пішам:
Пасля галосных у пачатку слова: сонца ўзышло;
У сярэдзіне слова пасля галосных перад зычнымі: паўза,
саўна, фаўна;
Пры чаргаванні [л] з [ў]: чытаў, думаў; але: палка, памылка, Алжыр;
Пры чаргаванні [в] з [ў]: лава – лаўка, крыві – кроў; але: ва В’етнаме, на рацэ Влтава;
Пасля злучка, калі папярэдняе слова заканчваецца
на галосны: хлопцы-ўмельцы;
Пасля двукосся, калі папярэдняе слова
заканчваецца на галосны: часопіс
“Бярозка” ўзнагародзіў пераможцаў;
гучнае “ўра”
***Літару у
(у складовае) пішам:
У пачатку сказа: У лесе было ціха.
Пасля знакаў прыпынку: школа, у якой вучуся;
Пасля зычных: луг;
У пачатку ўласных назваў: на Урале;
У запазычаных словах, якія заканчваюцца на –ум, -ус: радыус, страус;
У словах з націскным у: аул, баул;
На канцы запазычаных слоў не пад націскам: фрау,
ток-шоу