Стомленасць, знямеласць... Тояць думку боры... Шш! што та за гукі Чуюцца ў прасторы?
Жаласна-прыгожа Льюцца ў небе гукі, Слухаюць лясы іх, Луг, балота, лукі.
У бязмежным небе Роўненькім шнурочкам Жураўлі на вырай Мкнуцца над лясочкам.
Меншыцца шнурочак, У паднеб'і тае, Вось ледзь-ледзь чарнее, Міг — і прападае.
і стаіш ты, смутны, Доўга пазіраеш, Як бы нешта страціў, А што — сам не знаеш.
Так у час расстання З тым, хто сэрцу любы, Адчуваеш смутак Цяжкай страты-згубы
і глядзіш маўкліва На дарожку тую, Што нясе ўдалечу Душу дарагую.
Якуб Колас.
petrosyan35
19.02.2022
Без хлеба і каля вады худа жыць. Блізарукасці - праз хлеб ды пірог. Стравы хлеб пра ежу, а капейку пра бяду. У даўгах - не грошы, у снапах - ня хлеб. Бел снег, ды па ім сабака бяжыць, чорная зямля, ды хлеб народзіць. Без сахі і бароны і цар хлеба ня знойдзе. Пойдёт? Хлеб усяму галава. Жытні хлеб усяму галава. Хлебам сыты, хлебам (т. Е. Віном) і п'яныя. Хлебушака Калачу дзядуля (жытні Пшанічнага). Хлеб хлебу брат (аб гасціннасцю). Хлеб-соль не сварыцца (не лае). Бароны хлебам-соллю. Ад хлеба-солі не адмаўляюцца
спытаць, схаваць, схапіць, спуджаць, сшыць, спаліць, схадзіць.