Перевод на бел мову.иногда из-за туч выглядывало солнце

Часам з-за хмар выглядвала сонца.

Тое было недзе больш за месяц назад: пад адлiвам дома ластаўкi вырашылi зрабiць гняздо. Мабыць, маладая пара з першага сёлетняга вывадку. Чаму маладая пара? Бо нявопытныя: некалькi разоў спрабавалi тыя ластавачкi пачаць гняздо на чыстай, прычым пабеленай сцяне. Ну нiяк не атрымлiвалася: адклейвалiся першыя камячкi гразi, адвальвалiся.

Але неяк ранкам прыляцела некалькi ластавак. Падняўся рух, шчэбет. Колькi iх, нельга было палiчыць, бо яны снавалi сюды-туды, як чоўнiкi. Адны неслi ў дзюбках камячкi глею i прымацоўвалi iх, другiя падоўгу затрымлiвалiся, папраўлялi. Якую мiсiю хто выконваў, цяжка было зразумець. Але гняздо ладзiлася, фармiравалася. І толькi калi было збудавана паўгнязда, паляцелi. Стала цiха, спакойна. Яшчэ днi два-тры тут снавала пара гаспадароў, а ў хуткiм часе паказвалiся зусiм рэдка.

Зараз у гняздзе пiшчаць птушаняты, а бацькi клапатлiва носяць корм.

Век залатым той названы па простай прычыне: дзяржаўца Перад багаццем і шчасцем зямным пастаянна Ставіў багацце духоўнае - злата дзяржавы.
М. Гусоўскі. У творчай спадчыне нашага славутага земляка Міколы Гусоўскага асобае месца займае паэма "Песня пра зубра". Гэты твор, дзякуючы таленту і багатаму жыццёваму вопыту паэта, стаў песняй яго сэрца, гімнам Бацькаўшчыне, кнігай жыцця зямлі нашай роднай.

У паэме раскрываюцца вобразы двух уладароў Вялікага княства Літоўскага - Жыгімонта і Вітаўта. Аднак найбольш цікавым і прываблівым з'яўляецца вобраз князя Вітаўта. Вітаўт выступае ў паэме як дзяржаўны муж, кіраўнік, настаўнік, усебакова развітая асоба.

Княжанне Вітаўта - гэта час гераічных спаборніцтваў, дзе кожны меў права і вялікія магчымасці для здзяйснення подзвігаў і сцвярджэння сваёй годнасці. Самым вялікім багаццем уладар лічыў "багацце духоўнае - злата дзяржавы". У часы княжання Вітаўта дзяржава дасягнула небывалага росквіту і ўздыму, мела дыпламатычныя сувязі з усімі заходнееўрапейскімі краінамі. 3 князем Вітаўтам стараліся жыць у міры і згодзе многія суседзі. І яны не столькі баяліся яго, кол

Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы росквітам княства Літоўскага, нашага краю,
І называюць той век залатым.