Прыдумаць 5 пытанняў на апавяданне янка брыль "сірочы хлеб" (ставлю лучший ответ и т.д.)

Колькі гадоў Даніку ў пачатку аповесці?
Хочацца Ці Даніку ісці ў школу?
Калі хочацца, то чаму?
Як звалі настаўнікаў Даніка?
За што змагаўся Данік?

1) Скончылася летняя спека.
Прыметнік з назоўнікам: летняя спека. Спека (якая?) летняя. Канчатак
-а- у слове спека, канчатак -яя- у слове летняя.
2) У ціхі адвячорак плывуць па блакітным небе вераснёвыя аблокі.
Прыметнік з назоўнікам: у ціхі адвячорак. У адвячорак (які?) ціхі. Канчатак нулявы ў слове адвячорак, канчатак -і- у слове ціхі.
Прыметнік з назоўнікам: па блакітным небе. Па небе (якім?) блакітным. Канчатак -ым- у слове блакітны, канчатак -е- у слове небе.
Прыметнік з назоўнікам: вераснёвыя аблокі. Аблокі (якія?) вераснёвыя. Канчатак -і- у слове аблокі, канчатак -ыя- у слове вераснёвыя.
3) Сытыя дрэвы калышуць лістотай. 
Прыметнік з назоўнікам: сытыя дрэвы. Дрэвы (якія?) сытыя. Канчатак -ы- у слове дрэвы, канчатак -ыя- у слове сытыя.
4) Прайшоў ужо час імклівага росту.
Прыметнік з назоўнікам: імклівага росту. Росту (якого?) імклівага.
Канчатак -у- у слове росту, канчатак -ага- у слове імклівага.
5) З лесу патыхае сырой травой.
Прыметнік з назоўнікам: сырой травой. Травой (якой?) сырой.
Канчатак -ой- у слове травой, канчатак -ой- у слове сырой.

Хатiкa: Самы лепшы сябар.

Прафесар універсітэта Паркер Уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з Японіі ў Амерыку . Так як ніхто за ім не з'яўляецца , Паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. За той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. Паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . Кожны дзень Хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . У адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . Не дачакаўшыся гаспадара , Хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня. Нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . Мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі Хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. Неўзабаве аб незвычайным сабаку даведаюцца газетчыкі , і Хатiка становіцца героем прэсы. Да канца сваіх дзён Хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. Ён так і не прыходзіць , але Хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. На той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.