Да рускіх фразеалагізмаў падабраць адпаведныя беларускія. без царя в голове, бить баклуши, втирать очки, крепок задним умом, попасть в переплёт, бросать в дрожь, забодай тебя комар.

алею ў галаве мала; біць лынды; настаўляць акуляры; дрыжыкі бяруць; каб цябе качкі з'елі

Кожны з нас сам вырашае, як яму пражыць сваё жыццё. на сваiм шляху мы сустракаем не толькi шчасце i поспех. нярэдка  нас чакае гора цi проста нядобрыя людзi. i толькi ад нас самiх залежыць, як мы станем паводзiць сябе ў гэткiх абставiнах. адзiн чалавек , стане дрэнна абыходзiцца з тымi, хто слабейшы за яго. будзе помсцiць за свае няўдачы людзям, якiм няма чым адказаць i якiя ў гэтых самых  няўдачах зусiм не вiнаватыя. потым той невiнаваты, каго пакрыўдзiлi такiм чынам, будзе сам помсцiць яшчэ слабейшым. атрымаецца замкнутае кола, з якога няма выйсця. другi чалавек у цяжкiх абставiнах выхаваецца, стане мацнейшым, пачне тым, хто апынуўся у гэткай сiтуацыi. адным словам, той, хто быў чалавечным, чалавечным у цяжкiх абставiнах i застанецца. той, хто не быў, пакажа сваю сапраўдную сутнасць. вось так жыццё выпрабоўвае чалавека на чалавечнасць.

Яхачу вам расказаць пра маю бабулі. больш за ўсё мяне зачароўваюць яе вочы. яны нябеснага адцення з блакітнымі пестринками ў сярэдзіне. яе вочы мне нагадваюць яснае неба, такое ж чыстае і светлае. многія людзі кажуць, што вочы могуць ахарактарызаваць чалавека. гэта меркаванне падыходзіць да маёй бабулі. яна адкрытая, добрая, начытаная. у бабулі, маленькі, выразны нос, пульхныя і ружовыя шчокі. яе валасы залацістага адцення, падыходзяць да вачэй. я лічу сваю бабулю вельмі прыгожай, узрост нават фарбуе яе. для мяне гэты чалавек шмат значыць.