Составить диалог на тему "знаёмства".

Послал полагало протопопа таково Лаосом овала оплата овала рано врага по морали за сломать аоаооаоаоа

Еўфрасіння Полацкая (таксама сустракаецца форма Ефрасіння, верагоднае хросны імя Еўпраксія або Параскева, мірское імя - Прадслава (Предислава); паміж 1101 і 1105 - 23 траўня або 25 мая 1167, Ерусалім) - дачка віцебскага князя Святаслава Усяславіча, унучка Усяслава Брачыславіча, інакіня і асветніца перыяду Полацкага княства.Пасля дасягнення паўналецця (12 гадоў) адмовілася ад дынастычнага шлюбу і пайшла ў манастыр. Пасля пасялілася ў келлі Полацкага Сафійскага сабора, дзе ў храмавым скрыпторыі перапісвала, а магчыма, і перакладала кнігі, вяла актыўную міратворчую і асветніцкую дзейнасць. Пабудавала на свае сродкі дзве царквы ў Полацку, заснавала пад Полацкам жаночы і мужчынскі манастыры, якія сталі цэнтрам асветы ў Полацкім княстве (працавалі учильни, бібліятэкі, скрыпторый, багадзельня, верагодна, іканапісная і ювелірная майстэрні). Па яе замове Лазар Богша зрабіў крыж. Мужчынскаму манастыру падарыла выдатны твор візантыйскага мастацтва - абраз «Маці Божая Адзігітрыя Эфеская». У 1167 году памерла ў Ерусаліме, здзяйсняючы туды паломніцтва, і была пахавана ў манастыры Сьв. Феадосія.

Ці патрэбна кніга ў век тэлебачання і камп’ютара?

Новыя тэхналогіі трывала ўваходзяць у нашае жыццё. Тэлебачанне і Інтэрнет сталі даступнымі для ўсіх і вельмі зручнымі сродкамі атрымання інфармацыі. Здаецца, папяровыя кнігі ды журналы аджываюць свой век і хутка стануць зусім непатрэбнымі.

Аднак, мне падаецца, што гэта не зусім так. Па-першае, кніга заўсёды была для чалавека не проста крыніцай ведаў, але духоўным спадарожнікам. Чытанне – гэта асалода, задавальненне. Кніга дае чалавеку магчымасць думаць самому, фантазіраваць, уяўляць герояў і падзеі на свой лад. Гэтай магчымасці не могуць даць нам ні тэлебачанне, ні камп’ютар. Таму, я думаю, што эстэтычная асалода ад папяровых тэкстаў яшчэ доўга не будзе мець сабе замены сярод высокатэхналагічных прыладаў.

Па-другое, што датычыцца камп’ютара або тэлевізара, іх нельга назваць надзейнымі носьбітамі інфармацыі. Любыя электронныя прылады залежаць ад электрычнасці. І раптам, калі не будзе святла, маніторы і экраны будуць проста грудай жалеза, ні на што не прыдатнай. Кніга ж, або любыя запісы на паперы, заўсёды застануцца даступнымі, што с электрычнасцю, што без. І там, дзе электраправадоў няма ўвогуле, толькі кніга і можа выратаваць чалавека ад суму і данесці веды.

Такім чынам, у век высокіх тэхналогіяў нам нельга забывацца пра тое, што кніга – неабходны і пакуль што незаменны носьбіт інфармацыі, а таксама крыніца думак, ведаў, разважанняў.