Алегарычны сэнс вобразау прачки и буры

адразу хачу выправіць, першы твор называецца "плачка", а не "прачка".вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўные каштоўнасці; што трэба памятаць і паважаць сваіх продкаў.

Я живу в зеленой и красивой стране. Она называется Беларусь. Ее необычное имя говорит о чистоте этих мест и о необычных пейзажах. От них веет спокойствием, простором и добротой. И от этого хочется что-то делать, наслаждаться жизнью и любоваться природой.

В моей стране очень много рек и озер. Они нежно плещутся летом. Весной раздается их звонкое журчание. Зимой зеркальная гладь манит к себе любителей катания на коньках. Осенью по воде скользят желтые листья. Они говорят о скором похолодании и предстоящей спячке. И от всех этих чудесных превращений замирает сердце. Хочется любоваться этими прекрасными пейзажами постоянно. Просто страшно пропустить хотя бы одно мгновение или образ. Чтобы не забыть все это волшебство, я часто фотографирую природу.

На окраине нашего города находится небольшой лес, где можно найти много ягод и грибов. Каждое лето мы всей семьей отправляемся собирать ягоды и наслаждаться общением с природой. Нам часто встречаются олени и лоси. На пути попадаются шустрые белки и иногда пробегают пугливые зайцы. Хотя мне больше всего запоминаются птицы. Они всегда разные, с необычным окрасом и забавными голосами. Недавно мне удалось близко рассмотреть сойку, которая красовалась на соседнем дереве. И каждый раз лес преподносит мне и моим родителям все новые и новые сюрпризы.

В каждом уголке моей чудесной Родины можно найти много необычных пейзажей и забавных животных. Можно посетить различные достопримечательности и музеи, но есть что-то более важное и привлекательное. Больше всего я люблю свою страну за дружелюбие местных жителей. Белорусы всегда готовы прийти на друг другу. Они охотно поддерживают каждого человека легко и бескорыстно. Из-за этого в нашей стране всегда мирно и тихо. Над головой раздается пение птиц, а рядом располагаются роскошные зеленые просторы.

    1.на мой погляд , кожны з нас павінен мець лепшую сяброуку , якая можа падтрымаць у цяжкую хвіліну. гэты чалавек разумее цябе з паўслова , ведае пра цябе нават крыху больш , чым ты сам.       на шчасце , у маім жыцці ёсць такі чалавек. маю сяброўку клічуць насця. не магу сказаць , што мы сябруем з самага ранняга дзяцінства , але , нягледзячы на гэта, маем масу агульных інтарэсаў і захапленняў. напрыклад , чытаем кнігі аднаго жанру , любім разам праводзіць час, захапляецца фiльмамi і  спортам.       таксама варта заўважыць , што мы з стасай вельмі падобныя. але справа не ў знешнасці , а хутчэй у характары . нас аб'ядноўваюць такія якасці, як дабрыня , спагадлівасць , сумленнасць . гэтыя рысы праяўляюцца і ў адносінах адзін да аднаго. асабіста я паважаю меркаванне сваёй сяброўкі , нярэдка прыслухоўваюся да яго.       вялікую ролю адыграў у нашай дружбе і той факт , што мы вучымся ў адным класе. гэта значыць, можна сказаць , увесь вольны час праводзім разам. я памятаю шмат розных падзей , якія дарогі нам абодвум .       я магу быць цвёрда ўпэўненая ў насце . яна не здольная на подласць , ніколі не здрадзіць мне. я лічу , што самае галоўнае ў дружбе - гэта казаць праўду , ні ў якім разе не хітраваць. аксана таксама прытрымліваецца гэтага правіла , і заўсёды адкрывае перада мной праўду, якой бы горкай яна часам не была . мая сяброўка паказвае мне на памылкі , спрабуе выправіць мяне ў лепшы бок. безумоўна , часам гэта не вельмі прыемна чуць , але я выдатна разумею , што насця права. менавіта за гэта я цаню яе больш за ўсё.       наўрад ці ў маім жыцці сустрэнеш такія людзі як аксана. я больш чым ўпэўненая , што наша сяброўства працягнуцца яшчэ вельмі доўга. па крайняй меры, я буду рабіць для гэтага ўсё магчымае    2.у мяне шмат сяброў і таварышаў : у школе, у двары, у секцыі  футбола, дзе я займаюся. а марат сярод іх – лепшы сябар. мы жывем з ім у адным двары і вучымся ў адным класе. праўда, за адной партай мы з маратам не сядзім. настаўнікі нас рассаджваюць, каб мы не адцягвалі адзін аднаго на ўроках.у майго сябра цёмныя валасы, карыя вочы. ён худы і трохі ніжэй за мяне ростам, хоць мы з ім аднагодкі. але пры гэтым марат моцны, трывалы і не скардзіцца на спартыўную форму. мы сябруем з маратам ўжо чатыры гады. разам мы гуляем у  футбол  і  баскетбол. ездзім на роварах на раку і ловім там рыбу. калі мае бацькі едуць на пікнік, то мы бярэм з сабой марата, і наадварот. яшчэ мой сябар прыходзіць да мяне гуляць у кампутарныя гульні і сядзець у інтэрнэце, таму што ў яго  дома  інтэрнэт не праведзены.марат добры і вясёлы хлопчык, ён заўсёды бадзёры і ў добрым настроі. сваімі жартамі ён умее падняць настрой мне і іншым сваім таварышам. у марата добра атрымліваецца распавядаць анекдоты і смешныя гісторыі. марат застаецца добрым сябрам не толькі ў гульнях , але і ў бядзе. таму складанне пра сапраўднага сябра я вырашыў напісаць менавіта пра яго, а не пра некага іншага. бо менавіта гэты хлопец заўсёды мне, і не толькі тады , калі я прашу. часта марат сам бачыць, што я сам не магу справіцца з нечым. тады ён , не чакаючы просьбы , спяшаецца ці даць карысную раду.