Прыгадайце клятву якую далі сябры і прыдумайце працяг апавяданне з элементамі нерэальнага фантастычнага але магчыма і здзяйсняльнага

я памятаю кожнае сваё лета. мае бацькі кожны год прыдумляюць, куды ж мяне адправіць. як толькі пачынаюцца школьныя канікулы, становіцца пытанне пра гэта. тата ўвесь час хоча, каб я ехаў у піянерскі лагер, а мама настойвае на сумесным адпачынку на моры або за мяжой. куды б я ні пайшоў, сам або са сваімі бацькамі, мне ўсё роўна будзе па душы гэты час года. цяпло, не трэба апранаць шмат адзення. а яшчэ мне падабаецца, што дні становяцца доўгімі і можна гуляць у двары дапазна. а калі ёсць месяц на небе, то нават ноччу можна трохі пагуляць, калі бацькі недзе непадалёк.

у мінулым годзе мы хадзілі з татам у паход. там я навучыўся збіраць лясныя ягады і грыбы. я яшчэ не запомніў усе разнавіднасці грыбоў, але затое цяпер я , што летам расце вельмі шмат лясных ягад, а вось грыбы больш за ўсё вырастаюць восенню. мяне тады укусіў клешч, дома мы яго выцягвалі, а мама перажывала, што ён залезе пад скуру, але ўсё абышлося.

гэтым летам я хачу, каб сонца не так моцна паліла, а то ўжо зусім горача. і яшчэ хачу паехаць на мора, вельмі даўно не быў там. улетку на моры добра. калі горача, можна пайсці купацца, а потым грэцца на сонейку. і так круглыя дні. люблю лета за яго сонца і ўсмешкі.

Словы "родны край" не заўсёды азначаюць для розных людзей адно і тое ж. для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзіліся. для іншых - дзе яны пражылі большую частку жыцця. але часам родным краем становіцца месца, дзе ты быў усяго раз. проста так склалася, што менавіта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой і сэрцам. я называю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабулі і дзядулі, дзе нарадзіліся мае мама і тата. так склалася, што нарадзіліся яны ўсе ў адной вёсцы. і нядзіўна, што ў дзяцінстве я праводзіў там цэлае лета і амаль усе святы: то ў адных дзядулі і бабулі, то ў другіх. вёска гэтая невялікая, але тым яна мне і падабаецца. там няма мітусні і шуму, як у горадзе. там можна адпачыць ад тэлевізара, тэлефона і інтэрнэту. а якая там прыгожая прырода! непадалёку знаходзіцца лес, дзе расце мноства грыбоў і ягад. а трохі далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькамі хадзілі летам купацца. мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават калі ты ўвесь час працаваў на гародзе. на жаль, цяпер у мяне радзей атрымліваецца бываць там. але ў бліжэйшую нядзелю  я абавязкова туды з'езджу, я  абяцаю.