Напісаць сач.-апав. на адну з тэм : "трэба дома бываць не госцем", "мае бацькі-мая аснова"

У наш час існуе вялікая колькасць месцаў, дзе можна адпачыць і проста добра правесці час. Людзі на доўгі час пакідаюць свой дом, з'язджаючы ў нейкія новыя і незвычайныя месцы. Бацькі хвалююцца за сваіх дзяцей, адпускаючы іх да некага ў госці, але ведаюць, што іх сын або дачка неўзабаве вернуцца дадому. Але дзеці падрастаюць, і усе радзей бываюць дома. Толькі прыбег са школы - зноў сыйшоў. У хуткім часе людзі пачынаюць забывацца на свой родны дом, шукаючы сабе іншае месца. Але, як бы добра б не было ў іншых месцах, заўседы прыемна вярнуцца дадому, дзе цябе чакаюць бацькі. Не трэба бываць дома толькі госцем. Нават калі чалавек вырастае і мае сваю сям'ю і хату, ен мусіць наведваць свой дом, дзе ен вырас і дзе жывуць ягоныя бацькі. Там заўседы можна адпачыць і прыгадаць шматлікія прыемныя моманты дзяцінства.

Святы робяць наша жыццё ярчэй і цікавей. Яны маюць рознае значэнне і сваю ўласную гісторыю. Падчас святаў мы можам весела правесці час і проста адпачыць. З самага дзяцінства адным з маіх любімых святаў з'яўляецца Новы год.

Новы год - гэта лепшы час для мяне, каб правесці яго са сваёй сям'ёй у чароўнай і святочнай атмасферы, з дзівоснай ежай. Школьнікі любяць гэты час, таму што гэта цудоўны пачатак зімовых канікул. Калі я быў маленькім, я пісаў лісты Дзеду Марозу і прасіў у яго прысмакі і цацку ў падарунак. Я таксама маляваў навагоднія паштоўкі і клаў іх пад падушкі бацькоў.

Звычайна мы пачынаем рыхтавацца да навагодняга свята загадзя: мы рыхтуем падарункі, купляем шмат прадуктаў і ўпрыгожваем наш дом і елку. Яшчэ мы ходзім па крамах для таго, каб знайсці прыгожую вопратку, таму што ў нашай сям'і існуе добрая традыцыя сустракаць новы год у новай вопратцы.

Нарадзіўся ў другой палове 1480-х гадоў у Полацку ў сям’і купца Лукі Скарыны. З 1504 году вучыцца ў Кракаўскім унівэрсытэце,
у 1506 годзе атрымвае вучоную ступень бакаляўра вольных мастацтваў,
на пачатку 1510-х гадоў — званьне ліцэнцыята мэдыцыны ды ступень доктара вольных мастацтваў.
5 лістапада 1512 году Савет дактароў мэдыцынскай калегіі Падуанскага ўнівэрсытэту дапусьціў Скарыну без аплаты да іспытаў на ступень доктара мэдыцыны, якія Скарына пасьпяхова вытрымаў 6 і 9 лістапада.
Каля 1517 году Скарына засноўвае ў Празе друкарню, у якой 6 жніўня 1517 году выдаў першую друкаваную беларускую кнігу — «Псалтыр».
Усяго на працягу 1517—1519 гадоў Скарына пераклаў і выдаў 20 кніг Бібліі. Да кожнай кнігі ён пісаў прадмову, у якой распавядаў пра гісторыю стварэньня кнігі, разважаў аб яе зьмесьце.
На пачатку 1520 году ён пераязджае ў Вільню й там засноўвае першую на тэрыторыі Беларусі друкарню ў доме Якуба Бабіча.
У ёй каля 1522 году Скарына выдаў «Малую падарожную кніжыцу», а ў сакавіку 1525 — «Апостал».
У другой палове 1520-х гадоў Скарына ажаніўся з удавою чальца Віленскага магістрата Юрыя Адверніка — Маргарытай.
У ліпені 1529 году ў Пазнані памёр брат Францішка Скарыны Іван, які прыехаў туды гандляваць скурамі; Скарына едзе ў Познань і дамагаецца вяртаньня сродкаў, укладзеных яго жонкай у справу брата.
У 1530 годзе Скарына пэўны час служыць у Кёнігсбэргу ў гэрцага Альбрэхта Старэйшага, пазьней вяртаецца ў Вільню.
5 лютага 1532 году крэдыторы Івана Скарыны патрабавалі арышту Францішка за даўгі нябожчыка, але 24 траўня пляменьнік Скарыны Раман просіць у караля Жыгімонта I загаду аб вызваленьні Францішка.
21 лістапада таго ж году кароль спэцыяльнай граматай вызваляе Скарыну з-пад улады суда, ваяводаў, кашталянаў і старастаў.
Каля 1535 году Францішак Скарына пераехаў у Прагу, дзе служыў лекарам і вучоным-садоўнікам пры каралеўскім двары.
Каля 1551 году памёр.