Сочинение на тему музыка в моей жизни на мове

Музыка - гэта самая галоўная прыгажосць жыцця духоўнасці. Музыка ў маім жыцці гуляе важную ролю. Калі становіцца сумна, то я ўключаю якую-небудзь вясёлую і папулярную песеньку, непрыкметна пачынаю яе напяваць, і настрой павышаецца літаральна праз некалькі хвілін. Цікава тое, што адначасова з моднымі стылямі музыкі, якім аддаюць перавагу мае аднагодкі, я люблю творы вядомых кампазітараў-класікаў. Гукі скрыпкі і фартэпіяна абуджаюць у маёй душы змешаныя пачуцці. З аднаго боку, мне здаецца, што я ў гэты міг над аблокамі і аддаюся марам, услухоўваючыся ў лёгкія пералівы, перазвон і моцныя акорды, а з другога - трывожная або кранальная мелодыя закранае ўсе струны душы і выклікае слёзы.
Музыка ў маім жыцці - гэта той неабходны стымул, які дапамагае дамагацца пастаўленых мэтаў, пастаянны правадыр і майстэрскі лекар душэўных ран. Кожнае маё раніца пачынаецца з бадзёрага напеву, а прыходзячы дадому пасля школы, я абавязкова ўключаю што-небудзь новенькае з любімых выканаўцаў ці пераслухоўваю старыя і добра знаёмыя запісы, кожная з якіх звязана з вызначаным момантам маім жыцці або прыемнымі ўспамінамі. Вось так і атрымліваецца, што мой свет вытканы з музыкі, прыгожых песень і любімых мелодый.

Дуб і сасна
Увагу ўсіх, хто едзе ў горад па старой дарозе Гарадзея-Нясвіж, прыцягвае незвычайны помнік прыроды: дуб і сасна стаяць абняўшыся, ях закаханыя на ўсё жыццё. Вакол помніка - агароджа і надпіс: "Аберагаецца дзяржавай". У нашы дні тут пабудавана арка з заручальнымі пярсцёнкамі. Сюды прыязджаюць маладыя ў дзень рэгістрацыі шлюбу, каб прысягнуць на каханне, і абяцаюць зберагаць адзін аднаго так, як робяць гэта дуб і сасна на працягу стагоддзяў.

Шмат легенд звязана з гэтымі дрэвамі. У іх абавязкова прысутнічаюць закаханыя, якіх разлучылі сілаю. Адна з легенд апавядае пра тыя часы, калі ў Нясвіжы быў створаны прыгонны тэатр.

Падзеі адбываліся ў другой палове XVIII стагоддзя. У Слуцку таксама існаваў у той час прыгонны тэатр. Браты Міхал і Геранім Радзівілы часта пазычалі адзін аднаму артыстаў. На слуцкай сцэне балет развіваўся значна раней, чым у Нясвіжы, дзе спачатку аддавалі перавагу драматычнаму мастацтву. Калі ў Нясвіжы задумалі паставіць некалькі балетных спектакляў, са Слуцка прывезлі артыстаў-танцораў у абмен на таленавітых нясвіжскіх музыкантаў.

Паданне расказвае, што сярод балерын вызначалася талентам і прыгажосцю семнаццацігадовая Гануся. Стройная, з вялікім блакітнымі вачыма, якія ў танцы запальваліся агнём незвычайнага натхнення, яна пакарала сэрцы гледачоў. Не маглі застацца раўнадушнымі да вялікага таленту простай дзяўчыны нават князі і іх шматлікія знакамітыя госці. Некаторыя з гасцей спадзяваліся знайсці спагадлівы адказ на свае заляцанні і былі пакрыўджаны, калі артыстка рэзка і рашуча адмаўляла ўсім, нягледзячы на паходжанне і званні. Гэта абражала фанабэрыстых паклоннікаў, якія нават спрабавалі скардзіцца самому князю і патрабавалі адправіць яе на канюшню. Каб пазбегнуць прызнанняў у каханні, зневажальных падарункаў, танцорка вымушана была пасля спектакля хавацца ў патаемных месцах. Часта для гэтай мэты яна выкарыстоўвала старыя дэкарацыі за сцэнай.

Нясвіжскі мастак, малады прыгажун Язэп, які не аднойчы рыхтаваў дэкарацыі да спектакляў, ведаў, дзе хавалася дзяўчына. У яго сэрцы агонь кахання гарэў яшчэ з таго моманту, калі ён першы раз убачыў Ганусю ў замку. Гануся таксама марыла аб вялікім каханні, якое часта павінна была перадаваць у танцы, але ніколі яшчэ не перажывала ў сапраўдным жыцці. Яна даўно звярнула ўвагу на маладога мастака і чакала прызнання толькі ад яго. Язэп жа лічыў сябе недастойным увагі такой таленавітай балерыны. Дзяўчына здавалася яму недасягальнай зоркай, ідэалам. Больш за ўсё ён баяўся словамі прызнання абразіць, напалохаць каханую і страціць яе давер і прыхільнасць.

Такое становішча цягнулася амаль два гады. Хутка закончваўся тэрмін дагавору, і Гануся павінна была вярнуцца ў Слуцк. Адчай, які перажываў юнак пры думцы аб расставанні, дапамог яму перамагчы нерашучасць і прызнацца любай у сваім вялікім каханні. Доўгачаканыя словы ўсхваляванага хлопца знайшлі водгук у сэрцы дзяўчыны. Шчаслівыя закаханыя вырашылі звярнуцца да князя Міхала за дазволам на шлюб. Нясвіжскі князь даў згоду на вяселле, але патрэбна было ведаць яшчэ, што скажа слуцкі Радзівіл. Тут трэба зазначыць, што слуцкі князь вызначаўся хваравітай жорсткасцю ў адносінах да прыгонных. Для яго найвялікшай асалодай было слухаць енкі паднявольных, якіх сурова каралі за самую нязначную правіннасць. Здарылася самае страшнае: жорсткі князь у вялікім гневе загадаў закаваць дзяўчыну ў кайданы і даставіць яе назад у Слуцк. Пачуўшы гэта рашэнне, закаханыя вырашылі ўцякаць. Але салдаты злавілі ўцекачоў недалёка ад Нясвіжа. Апошні абдымак іх і роспач былі такімі адчайнымі, што нават сэрцы салдатаў не вытрымалі: яны плакалі разам з тымі, каго павінны былі разлучыць. Закаваную ў кайданы Ганусю павезлі ў Слуцк, а праз некалькі дзён у Нясвіжы даведаліся, што дзяўчына загінула. Ніхто дакладна не мог сказаць, што з ёй здарылася: ці яна сама дабравольна пакінула гэты свет, у якім не магла жыць без каханага, ці загінула ў страшэнных пакутах у змрочным падзямеллі.

3 той пары Язэп у любое надвор'е хадзіў на месца іх апошняга расстання і праводзіў там цэлыя гадзіны. Можа гэта ён пасадзіў і выгадаваў у памяць аб сваім адзіным каханні незвычайныя дрэвы. Фактам з'яўляецца тое, што ён адрокся ад свету, пайшоў у манастыр і ўсё жыццё аддаў мастацтву.

Дуб і сасна дажылі да нашых дзён. Расказваюць, што ў час апошняй вайны немцы хацелі вывезці гэты цуд прыроды ў Германію, але не паспелі. Неразлучныя дрэвы неаднойчы прыцягвалі ўвагу мастакоў, паэтаў, музыкантаў. На жаль, сасна ў 1999 годзе загінула.

Ответ:

Для начала, давай разберемся, что такое "Водгук". Водгук - это мнение, комментарий или отзыв о чем-то, в данном случае - о вершах Сяргея Грахоўскага.

Шаг 1:
Прежде чем написать свой водгук на вершы Сяргея Грахоўскага, необходимо их прочитать и понять. Начало вопроса не указывает, какие именно верши имеются в виду, поэтому я предположу, что это какие-то стихотворные строки или произведения в стихотворной форме.

Шаг 2:
Чтение и анализ. Теперь, когда у нас есть вершины Сяргея Грахоўскага, приступаем к их прочтению и анализу. Важно обратить внимание на следующие вещи:
- Стихотворная форма (например, рифма, размеры стихов и т.д.);
- Используемые образы, метафоры и сравнения;
- Тематика и основные идеи, которые попытался передать автор.

Шаг 3:
Построение водгука. После анализа, мы можем приступить к самому написанию водгука. Важно следовать этим шагам:

1. Введение. Здесь мы укажем название вершей и автора, а также кратко расскажем о них.

2. Краткое описание содержания и идей вершей. Мы можем описать основные сюжетные линии или идеи, которые обнаружили в тексте. Например, если верши демонстрируют чувства любви, мы можем указать это.

3. Анализ стихотворной формы. Здесь мы можем описать использование рифмы, размеров стихов и других стихотворных техник автора. Важно обратить внимание на то, как эти техники влияют на восприятие стихотворения.

4. Оценка языковой красоты. Мы можем описать, насколько автор использует красивые и метафорические выражения для передачи своих идей. Это относится к использованию образов, метафор и сравнений.

5. Собственное мнение. В этой части мы можем выразить свою собственную оценку вершей и объяснить, почему нам они понравились или не понравились. Важно обосновать свое мнение и привести примеры из текста, чтобы подтвердить свои аргументы.

6. Заключение. В заключении мы можем повторить свое мнение о вершах и сделать общий вывод о том, насколько они интересны или ценны для нас.

Таким образом, водгук на вершы Сяргея Грахоўскага будет максимально подробным и обстоятельным, включая анализ содержания, стихотворной формы, языковой красоты и собственное мнение. Водгук должен быть доступным и понятным для школьника, поэтому важно использовать понятный язык и приводить примеры из текста для подтверждения своих аргументов.