План рассказа раиса баравикова "алени" ​

Плачка — гэта жанчына ў белым, якую ведалі ў асноўным на паўночнай і паўночна-заходняй беларусі. з’яўляецца яна ў закінутых, разбураных месцах і будынках. (старыя без вокнаў і дзвярэй, разваліны замкаў, закінутыя могілкі). бачаць яе звычайна пасля заходу сонца, у прыцемках. яна сядае каля парога і плача пра свой лёс. кажуць, плакала яна так шчыра, што ад іх неба нават ноччу раптам асвятлялася і станавілася светла як днём, а ўсе дзённыя птушкі і звяры прачыналіся.тлумачылі плачку па рознаму. некаторыя лічылі, што яна прадказвае розныя няшчасці, хтосьці думаў, што гэта прывід жанчыны, аплаквае сваіх дзяцей.мяркуецца, што ў вобразе плачки аб’яднана адразу некалькі сюжэтаў і міфаў. па-першае, гэта распаўсюджаная на беларусі вера ў тое, што людзям, якія жылі на гэтым свеце па сумленні, бог дазваляе прыходзіць да сваіх сваякоў і папярэджваць іх аб бедах, даваць парады, а то — і пакарміць немаўля .па-другое, плачку ўвязваюць з выявай наогул усіх выпадкова загінулых і не пахаваных як след, з захаваннем звычаяў.па-трэцяе, плачку часта звязваюць з скарбамі. ёсць шмат паданняў, у якіх яна адсыпаўся жабраку жменьку медзі, якая потым ператвараецца ў дарагія старадаўнія срэбныя манеты.

Сям'я вельмі важная ў жыцці кожнага чалавека.  сям'я - гэта самыя блізкія, родныя людзі, якіх мы вельмі любім, якія дораць нам цяпло і у складаных сітуацыях.  гэта і родны дом, утульны і бяспечны.  сям'я - гэта твой маленькі свет, у якім усе зразумелае, звыклае і дарагое.   сапраўдная сям'я - гэта больш, чым проста быць сваякамі.  гэта асаблівае стаўленне адзін да аднаго, каханне, ўзаемапавага, дапамогу.  гэта калі кожны чалавек унікальны і незаменны, як і тое, што ён прыўносіць у сям'ю.  гэта бабуліны казкі і смачныя пірагі, гэта маміна клопат, татава дапамогу і ўвага.  сям'я - гэта калі нават твой хатні гадаванец - яе паўнавартасны член.   на жаль, сям'і бываюць рознымі, як і адносіны ў іх.  напрыклад, хтосьці пастаянна сварыцца адзін з адным, а здараецца, нават могуць пабіцца.  а часам зусім наадварот - усё ў сям'і, быццам зусім абыякавыя адзін да аднаго, не цікавяцца ні справамі, ні інтарэсамі, ні праблемамі, не , хто, чым жыве.  кожны марыць аб шчаслівай сям'і.  але гэта залежыць ад нас, ад таго, наколькі мы гатовыя ўкладваць свае намаганні ў яе.  бо гэта асабістыя адносіны паміж людзьмі розных пакаленняў, поглядаў і перакананняў, якія вымушаны пастаянна вырашаць бытавыя пытанні разам.  вядома, бываюць і канфлікты, і спрэчкі.  але я лічу, самае галоўнае - гэта паважаць адзін аднаго.  родныя людзі - гэта падарунак лёсу, які мы павінны шанаваць.  а сям'я - наш надзейны прытулак у вялікай, не заўсёды дружалюбным свеце.  і кожны з нас абавязкова павінен уносіць свой уклад у шчасце сваёй сям'і.