7предложений с дееприметным зваротам из худ. , на беларускай мове, с указанием автора.

Васіль Быкаў "Велікоднае яйка" 

1. Ганка за шкапам яшчэ спала з малымі дзяўчынкамі, а ён спрытна, аднаруч, накінуў на сябе ватоўку і, не мыючыся, выскачыў на зарослы дзядоўнікам ды крапівой падворак.
2. Хаця ні імшы, ні ўсяночнай тут даўно не было — ад царквы ў мястэчку застаўся хіба аброслы крапівой падмурак; як у трыццаць трэцім сцягнулі крыжы, так і развалілася царква.
3. Наперадзе за Тарасавым парканам мільганула і знікла абвязаная цёплай хусткай галава ўдавы Пятрухі — мабыць, кінулася куды хавацца. 
4. Ужо тыя ў такі дзень былі дома і, не зважаючы на крыкі і стрэлы на вуліцы, увішна маліліся ў прыбранай рушнікамі покуці перад дужа шаноўным абразом святой Марыі — страчалі Вялікадне.
5. Іхні атрад разбілі, і карнікі ўсчалі паляванне на партызан, шукалі з сабакамі ў пушчы, лясах і пералесках, у пакінутых жыхарамі вёсках, адрынах, на таках. 
6. Пастроеныя ў калону па тры жанчыны ледзьве брылі па не надта ўтаптанай, добра прысыпанай снегам дарозе.
7. Над бязмежнай снегавой прасторай, ахінутай шэрым сутоннем, вісела светлая палярная ноч.

Васіль Быкаў "Сотнікаў"

1) Замковы зрэагаваў у час, стрэл зноў аглушыў, але гэты раз ён паспеў адхінуцца і за пылам ад стрэлу ўбачыў — тое, што за секунду да таго было танкам, хруснула, нібы шкарлупіна ад яйка, і ад нутранога магутнага выбуху буйнымі часткамі разляцелася ў бакі.
2) Рыбак, нібы замініраваную паласу, з зацятым страхам перабег тую праклятую дарогу, так неспадзявана і не ў час выніклую перад імі, і тут жа выразна адчуў, што зрабіў няўдала.
3) Ён выпусціў запар тры камяні, немец, ухіляючыся, спехам страляў, Сотнікаў круціўся доле, бы ўюн, — і ад куль і ад капытоў, на шчасце, яму пасаблялі бабкі, і ён скакаў вакол іх, нібы заяц.
4) Калі ў камеру вярнулі Рыбака, Сотнікаў, нібы труп, ціха ляжаў у забыцці, прыкрыты шынелкам.
5) Бацькі, напэўна, не было ў ягонай каморцы, адкуль неслася звыклае рознагалоссе двух дзесяткаў гадзіннікаў — нібы цвіркатанне конікаў у лузе.

Дапасаваныя азначэнні дапасуюцца ў родзе, ліку, склоне да слова, да якога яны адносяцца (прыгожая кветка, мая кніга, першы адказ). Недапасаваныя - не дапасуюцца (дзяўчынка ў сукенцы, сусед насупраць, жаданне выжыць).

Каб адрозніць адно ад аднаго, можна паспрабаваць змяніць слова, да якога адносіцца азначэнне. Калі азначэнне таксама зменіць сваю форму - гэта дапасаванае азначэнне. Калі не - недапасаванае.

Напрыклад:

прыгожая кветка - прыгожыя кветкі, прыгожае кветкі, прыгожаю кветкаю - змяняюцца абодва слова - дапасаванае азначэнне;

жаданне выжыць - жаданню выжыць, жаданнем выжыць, жадання выжыць - змяняецца толькі галоўнае слова, форма азначэння не змяняецца - недапасаванае азначэнне.