Морфологический разбор "Маладыя"
маладыя - СУЩ,од,мр,имя ед,рд
Начальная форма - маладый
Формы слова
маладый - СУЩ,од,мр,имя ед,им
маладыя - СУЩ,од,мр,имя ед,рд
маладыю - СУЩ,од,мр,имя ед,дт
маладыя - СУЩ,од,мр,имя ед,вн
маладыем - СУЩ,од,мр,имя ед,тв
маладые - СУЩ,од,мр,имя ед,пр
маладыи - СУЩ,од,мр,имя мн,им
маладыев - СУЩ,од,мр,имя мн,рд
маладыям - СУЩ,од,мр,имя мн,дт
маладыев - СУЩ,од,мр,имя мн,вн
маладыями - СУЩ,од,мр,имя мн,тв
маладыях - СУЩ,од,мр,имя мн,пр
маладыевич - СУЩ,од,мр,отч ед,им
маладыевича - СУЩ,од,мр,отч ед,рд
маладыевичу - СУЩ,од,мр,отч ед,дт
маладыевича - СУЩ,од,мр,отч ед,вн
маладыевичем - СУЩ,од,мр,отч ед,тв
маладыевиче - СУЩ,од,мр,отч ед,пр
маладыевичи - СУЩ,од,мр,отч мн,им
маладыевичей - СУЩ,од,мр,отч мн,рд
маладыевичам - СУЩ,од,мр,отч мн,дт
маладыевичей - СУЩ,од,мр,отч мн,вн
маладыевичами - СУЩ,од,мр,отч мн,тв
маладыевичах - СУЩ,од,мр,отч мн,пр
маладыевна - СУЩ,од,жр,отч ед,им
маладыевны - СУЩ,од,жр,отч ед,рд
маладыевне - СУЩ,од,жр,отч ед,дт
маладыевну - СУЩ,од,жр,отч ед,вн
маладыевной - СУЩ,од,жр,отч ед,тв
маладыевне - СУЩ,од,жр,отч ед,пр
маладыевны - СУЩ,од,жр,отч мн,им
маладыевен - СУЩ,од,жр,отч мн,рд
маладыевнам - СУЩ,од,жр,отч мн,дт
маладыевен - СУЩ,од,жр,отч мн,вн
маладыевнами - СУЩ,од,жр,отч мн,тв
маладыевнах - СУЩ,од,жр,отч мн,пр
Объяснение:
удачи!я очень старалась чтобы было понятно, теперь ты тоже не ленись зделать лучшим ответом
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Скоро конец лета, а книги не ! мы должны писать в тет. героев и тему! кузьма чорны " насцечка" тема и герои(на )
Ішоў воўк з-пад Міра, сустрэў Змітрака, той Змітрок быў кравец. Ішоў ён з палкаю, што раней мералі, як што пашыць. Воўк кажа:
– Зміцер-Змітрок, я цябе з’ем.
А Змітрок адказвае:
– З’ясі дык з’ясі, але перад смерцю дай я табе змераю камізэльку.
Воўк згадзіўся, Змітрок і пачаў яму палкаю па баках мераць. Мераў-мераў, пакуль ваўка начыста не збіў. Тады кажа:
– Пачакай жа, ваўчок. Камізэльку я змераў, але яшчэ ляж дагары – пазначу, дзе гузікі ўшываць.
Воўк яшчэ лёг дагары, а Змітрок яго наўстроч той мернай палкаю скалоў, так што не захацеў воўк есці Змітрака. Змітрок і пайшоў сабе далей. А воўк ляжыць ды думае: “Не з’еў дык не з’еў. Але нашто мне была тая камізэлька? Ды яшчэ ў два рады гузікі. Ці я пан? Ці я шляхціч?” І пайшоў воўк далей памаленьку. Ідзе ды ідзе, аж бачыць – ходзіць кабыла. Воўк і кажа:
– Кабыла-кабыла, я цябе з’ем.
А кабыла адказвае:
– З’ясі дык з’ясі, але нашто ты будзеш мяне есці? Ты вось лепш пачытай ў мяне пад капытом газету.
Воўк пачаў глядзець, што там за газета пад капытом, а кабыла як ляпне яму ў храпу нагамі, аж воўк адляцеў і ляжыць. А кабыла тым часам уцякла. Ляжыць воўк ды думае: “Не з’еў дык не з’еў. Але нашто мне было яшчэ газету чытаць? Ці я грамацей? Ці настаўнік?” Ачомаўся воўк і пайшоў далей. Ідзе ды ідзе, сустрэў барана. І кажа:
– Баран-баран, цябе ж я напэўна з’ем!
Баран адказвае:
– Нашто ты мяне будзеш есці? Ты вось лепш заплюшчы вочы, адкрый рот, а я табе ў зяпу сам ускочу.
Сеў воўк, заплюшчыў вочы і адкрыў рот. Баран як разагнаўся ды як даў яму рагамі ў лабаніцу, дык воўк і самлеў. Баран уцёк, а воўк ачомаўся ды кажа сам сабе:
– Вось нават і не ведаю, ці я яго глынуў, ці мінуў?