Каля школы расло шмат маладых кленау.восенню

Каля школы расло шмат маладых кленау.Восенню лисце на их стала жоутае и чырвонае.Легки ветрык наляцеу на дрэвы и закружыу рознакаляровыя листочки у вяселым карагодзе.Адзин цикауны листок,прыклеиуся да акна.Паулику спадабауся листочак,ен быу рознакаляровы.На гэтым листочку было,аж тры колера,жоуты,чырвоны и аранжавы.Ен быу таки прыгожы,ш то Паулик рашыу пасля урокау,яго знайсци Кали уроки скончылися,то Паулик хуценька пабяжау,на двор шукаць прыгожы листочак Кали Паулик знайшоу свой прыгожы листочак,ен адразу падорыу яго своей настаунице.

Нечаканая сустрэча На дзень нараджэння мне бацькі падарылі сабаку. А жывёлы маюць патрэбу ў даглядзе, таму ў мае абавязкі ўваходзіла гуляць з сабакам раніцай і ўвечары. Цёплым летнім вечарам мы з адным, так клікалі маю сабаку, ішлі сцяжынкай ў гарадскім парку. На пляцоўцы для жывёл ужо не было нікога. Сябрук весела бегаў каля мяне, а затым раптам насцярожыўся - і пабег у процілеглы бок, дзе пачаў весела гаўкаць. Цікаўнасць прымусіла і мяне падысці туды, дзе весела круціў хвосцікам Дружек. Калі я падышоў і спрабаваў разглядзець, што ж ўбачыла пад кустом мой сабака, то адчуў, што нешта драпае мне нагу. Я апусціў вочы да ног і ўбачыў, як па штаніне караскаўся спалоханы маленькі кацяня. Яно ўцякло ад сабакі і прасіла абароны ў мяне. Я ўзяў кацяняці на рукі, палашчыць і супакоіў яго. Кацяня прыемна замурчало. Дадому мы вярнуліся ўтрох.

Кожны чалавек у свеце думае, што яго мама самая прыгожая. Дзяўчынкі хочуць быць падобнымі да сваіх мам, хлопчыкі мараць аб такой прыгожай жонцы.
Я не выключэнне. Мая мама таксама самая прыгожая.
Маёй маме сорак гадоў, але выглядае яна значна маладзей, таму што яна вельмі стройная і сочыць за сабой. У яе падцягнутая скура, зусім мала маршчын. Сівізну яна хавае фарбай.
Валасы ў мамы пафарбаваныя ў каштанавы колер. Яны ў яе хвалістыя і непаслухмяныя, вельмі густыя, даўжынёй да плячэй. Мама марнуе шмат часу штодня, каб скласці свае валасы ў прыгожую прычоску. Але яно таго варта: яе валасам ўсе зайздросцяць.
Твар у мамы сімпатычны. Самае прыгожае ў ім - гэта вочы. Яны ў яе блакітныя і бяздонныя, нібы азёры. Вочы яе абрамляюць густыя чорныя вейкі, якія з'яўляюцца прадметам маёй ціхай зайздрасці.
Вусны ў мамы пульхныя і ружовыя. Ёй яны здаюцца залішне бледнымі, і яна фарбуе іх ярка-чырвонай памадай. Мне здаецца, ёй вельмі пасуе.
У мамы зграбныя рукі з доўгімі пальцамі. Па яе руках адразу відаць, што калісьці яна грала на раялі. У яе сапраўдныя рукі музыканта. На пазногцях ў мамы заўсёды акуратны манікюр. Яна лічыць, што стан пазногцяў чалавека можа расказаць пра іх гаспадара вельмі многае.
У мамы таксама вельмі зграбныя ступні ног. Яна носіць трыццаць пяты памер абутку. Мы часам жартуем, што яна магла б быць галоўнай гераіняй казкі "Папялушка". А яна незадаволеная памерам сваёй ногі, таму што абутак такога памеру можна знайсці толькі ў дзіцячым аддзеле.
Мама ўмее стыльна і дарэчы апранацца. Мяне яна таксама гэтаму навучыла.
Мне яшчэ трэба будзе навучыцца ў сваёй мамы вельмі шмат чаму. Але яна ўжо цяпер для мяне самая прыгожая жанчына ў свеце.