Нужно составить 5 приложений с дзеясловами загаднага ладу

Сядзь, калi ласка, на месца. 
Калi хочаш быць разумным, больш чытай.
Схадзi да суседкi, папрасi шклянку цукару.
Вазьмi парасон, бо на вулiцы iдзе дождж.
Хопiць гуляцца, iдзi рабiць урокi!

Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў)
Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие

Загадка ўяўляе сабой кароткае паэтычна-вобразнае апісанне прадмета або з’явы ў форме пытання.Традыцыйныя загадкі адлюстроўваюць ў высокапаэтычнай форме менталітэт народа, яго погляд на жыццё і маральна-этычныя пытанні.

1. Касматы, вусаты, есці пачынае – песенькі спявае.

(Кот).



2. Ходзіць па двары, на нагах – купцюры, белае каменне нясе?

(Курыца).

3. Вось вам быль-нібыліца: у пяці чалавек – адна паясніца.

(Рука і пальцы).

4. Пер'я наелася, у кашулю адзелася, спіць у ахвоту начная істота, ляжыць, дзе і ты, чатыры рукі і два жываты.

(Падушка).

5. На той свет бяжыць – звініць, а адтуль вяртаецца – плача.

(Вядро з калодзежа).

6. Што бяжыць без повада?

(Вада).

7. Што нас корміць, а есці не просіць?

(Зямля).



8. Каляровае карамысла цераз рэчку павісла.

(Вяселка).



9. Не агонь, а пячэцца?

(Крапіва).

10. У кутку барада на кійку?

(Венік).

11. Хто ні ідзе, усяк яму паклоніцца?

(Грыбу, ягадзе).

12. Прыйшла белая кабыліца, увесь свет пабудзіла.

(Раніца).

13. Па небу каціцца катушка, ні звер, ні птушка, ні пясок, ні вада, а адгадаць – бяда?

(Сонца).

14. Ішла Рася – расцяглася. Каб устала, дык і да неба дастала.

(Дарога).



15. Гаршочак разумны, хоць і сем дзірак мае.

(Галава).

16. У печы парыцца ў вопратцы, да стала ідзе распранутаю.

(Бульба).

17. Хто ходзіць з ранку на чатырох, у дзень – на двух, а вечарам – на трох?

(Чалавек).

18. Вярхом сядаю, на каго – не знаю, знаёмага ўбачу – адразу падскочу.

(Капялюш).

19. У жываце – лазня, у носе – рэшата, на галаве – пупок, адна рука, і тая на спіне.

(Чайнік).

20. Паміж гуркамі, буракамі – каза з зяленымі рагамі.

(Цыбуля).

21. Крутаста, вяртаста, на ёй адзежы за сто, хто распранае, той пражыве лет за сто.

(Капуста).

22. Красна, ды не дзеўка, з хвастом, ды не мыш?

(Бурак).



23. Ляжыць калода сярод балота, не гніе і не сохне.

(Язык).

24. Круглае, гарбатае, вакол махнатае, як прыйдзе бяда, пацячэ і вада.

(Вока).

25. На гары – гай, пад гаем – маргай, пад маргаем – шмаргай, пад шмаргаем – хапай.

(Галава чалавека).

26. Хоць і не хворая, а увесь час стогне.

(Свіння).

27. Закіну палку, заб’ю – не галку, здыму – не пер’е, з'ем – не мяса.

(Рыба).

28. У адной бочцы два розныя півы: боўтаюцца, боўтаюцца, а змешвацца не хочуць.