Падрыхтуйце апiсанне у мастацкiм стылi (7-8 сказау) сваёй любiмай кветкi ( раслiны, дрэва), заранее .

Что-то можешь укоротить Усе кветкі, якія растуць у садку і на клумбах – вельмі прыгожыя. Мне падабаюцца белыя хрызантэмы, чырвоныя цюльпаны, простыя палявыя рамонкі. Але мой любімы кветка – гэта ўсё-ткі ружа! Закаханыя мужчыны дораць сваім дамам букеты з гэтых кветак. Ружу нездарма лічаць каралевай кветак. Іх пялёсткі пышны і ў той жа час далікатныя. Асабліва прыемна сузіраць, калі ў гэтых далікатных пялёстках хаваецца кропля расы. Яна нагадвае маленькі каштоўны камень.А які чароўны водар мае ружа! Толькі за адзін водар гэты кветка варты каралеўскай кароны. Існуе мноства відаў руж: ярка-чырвоныя, цёмна-бардовыя, белыя, ружовыя, крэмавыя, жоўтыя і іншыя. Навукоўцы нават вывелі гатункі з чорнымі пялёсткамі! А я сярод гэтага разнастайнасці люблю менавіта чырвоныя і ружовыя ружы. Хоць белыя таксама выдатныя. Усе ружы вельмі прыгожыя, і складана выбіраць сярод іх найлепшы гатунак. Я ўсёй душой люблю гэты кветка і заўсёды радуюся, калі бачу яе.

Мыска усатая, футра(шуба) паласатая, часта умываецца, але з вадой не знаецца (кот). У ваду нырае смела, хатку ён будуе у́мела, пад вадой i на вадзе будау́нiцтва ён вядзе (бабёр). Кажуць, што гэтая птушка у́ дом прыносiць малых. На дамах яна гняздуецца, любiць лавiць змей, мышэй. Хто гэта?(бусел). Грыбкоу́ сабе насушыць, арэшкау́ назбiрае, зiма сняжком цярушыць,а ёй-бяда малая(вавёрка). Сярдiты недатыка(недотрога) жыве у́ глушы лясной, iголак вельмi шмат, а нiткi нi адной.. ВОЗМОЖНО а нiткi нiводнай(вожык). На дне, дзе цiха i цёмна ляжыць вусатое бервяно(сом)

  Шмат я чуў розных спрэчак аб пгчасці. Шчасце — гэта багацце, грошы. Багатым заўсёды жывецца лягчэй, чым бедным. Але сапраўднага шчасця, моцнага сяброўства за грошы не купіш. Калі чалавек пакрыўдзіў каго-небудзь, яму робіцца неяк не па сабе. Пра такіх кажуць: «Сумленне не дае спакою». А ад сумлення ніякімі грашыма не адкупішся. 
     Шчаслівы той, хто будуе шчасце не толькі для сябе, але і для ўсіх, хто любіць людзей, і каго яны паважаюць і любяць, бо шчасце — гэта не толькі мець, браць, атрымліваць. Шчасце і ў тым, каб умець аддаваць, дапамагаць другім, дзяліцца з імі радасцю. Шчаслівы чалавек не можа быць абыякавым да чужой бяды, жыць па прынцыпу «мая хата з краю». Важна навучыцца знаходзіць іскрынкі шчасця ў будзённым жыцці. І з гэтых іскрынак, калі яны збяруцца разам, можа ўспыхнуць факел, які будзе асвятляць шлях чалавечнасці, дабрыні. І яшчэ вельмі добра, калі ты патрэбны людзям, калі цябе чакаюць, табе дзякуюць за дапамогу, за параду. Ці ж гэта не шчасце? 
     Кожны разумее шчасце па-свойму. Але ўсе людзі на зямлі, дзе б яны ні жылі, аднолькава ўсведамляюць, што няма і не можа быць шчасця без міру.