1.”пінская шляхта” была напісана ў: 1) 1839 г.; 2) 1842 г.; 3) 1843 г.; 4) 1854 г.; 5) 1866 г. 2.у жанравых адносінах “пінская шляхта” – гэта: 1) памфлет; 2) пастараль; 3) фарс-вадэвіль; 4) трагікамедыя; 5) інтэрмедыя. 3.на старонках “пінскай шляхты” няма дзейнай асобы: 1) кручкова; 2) караля лятальскага; 3) цюхай-ліпскага; 4) ; 5) сакальніцкага. 4.галоўным героем п’есы з’яўляецца: 1) пратасавіцкі; 2) цюхай-ліпскі; 3) цэнтральны, галоўны вобраз адсутнічае; 4) кручкоў; 5) куторга 5.гаваркімі, ацэначнымі ў п’есе з’яўляюцца прозвішчы: 1) пратасавіцкі; 2) кручкоў; 3) пісулькін; 4) цюхай-ліпскі; 5) куторга. 6.словы “хрэн табе ў вочы”, “чортаў сын”, “сабака” не сходзяць з языка: 1) кручкова; 2) пратасавіцкага; 3) куторгі; 4) цюхай-ліпскага; 5) пісулькіна. 7.кручкоў у творы: 1) нахабны вымагальнік, закаранелы хабарнік, грубы чалавек, тыповы прадстаўнік царскай бюракратыі; 2) двудушны, абмежаваны чалавек, хітры, “злавесны тып”, глядзіць на дзяржаўную службу як на сродак уласнага абагачэння; 3) прагны; не ведае, колькі дзён у месяцы, блытае гады праўлення рускіх імператараў і імператрыц; эгаіст; 4) клапатлівы, шчыры, спагадлівы, справядлівы, рашучы ў пакаранні зла і абароне законнасці; сумленны; 5) непісьменны, неадукаваны ў прававых адносінах; не паважае шляхту, абдзірае яе; цынік. 8.прыехаўшы на разгляд справы, кручкоў цікавіцца ў асноўным тым: 1) хто вінаваты; 2) на чыім баку праўда; 3) ці многа ёсць сведак; 4) як “навесці” больш страху на пінскую ваколічную шляхту; 5) ці ёсць дываны для пакарання вінаватых. 9.атмасферу страху ў час суда (“разбірацельства”) кручкоў стварае пры дапамозе: 1) жэстаў; 2) мімікі; 3) мовы; 4) знешняга выгляду; 5) сродкаў пакарання. 10.асноўную рысу характару кручкова аўтар падкрэслівае: 1) праз партрэтную характарыстыку; 2) яго прозвішчам; 3) яго сацыяльным паходжаннем; 4) праз маналогі, самахарактарыстыку; 5) праз узаемаадносіны з іншымі галоўнымі героямі.

1)1866. 2)Трагікомедія

Дзикае палявання караля Стаха"Па гарызанталі: 1. Прафесія галоўнага героя аповесці. 2. Пакой, дзе спрабуе

Знайсці звесткі аб “дзікім паляванні” галоўны герой. 3. Пасада жанчыны, якая

першая сустрэла Беларэцкага ў маёнтку. 4. Прозвішча караля Стаха. 5.

Мянушка арганізатара “дзікага палявання”. 6. Сябра Беларэцкага. 7. Які

чалавек з'яўляўся ноччу ў маёнтку? 8. Старажытная беларуская верхняя

вопратка. 9. Агульнае ў з

Объяснение:

Малога

Чалавека. 10. Адзін з удзельнікаў “дзікага палявання”.

Па вертыкалі: 11. Назва маёнтка, дзе адбываюцца падзеі ў аповесці. 2. Якая

жанчына з'яўлялася ноччу ў маёнтку? 12. Хто аўтар запіскі: “Тое, чаму трэба,

загіне. Ты лёзны чалавек, чужынец нейкі. Сыходзь з дарогі. Ты чужы тут, якая

справа табе да праклятых радоў. Паляванне караля Стаха прыходзіць

апоўначы. Чакай”. 13. З кім параўнаў беларэцкі пры першай сустрэчы

гаспадыню Балотных Ялін? 14. Якое слова прапушчана ў наступным урыўку:

"Я адчуваў, як вецер гэтых стагоддзяў праляцеў за маёй спінаю і ўзняў

валасы на маёй галаве.

І яшчэ я адчуў, што ў гэтым доме стаіць ... жахлівы ... Якога не выгнаць

нават камінамі, што гараць дзень і ноч.

Вялізныя, змрочныя залы з траскучым паркетам, змрок па кутах, вечная

пройма, пах пылу і мышэй ... І такі ... што стыне уж сэрца, ...настоены

стагоддзямі, ... адзінага маярату, вялізнага, збяднелага, амаль вымерлага за

Пахне Чабор

Хіба на вечар той можна забыцца?

...Сонца за борам жар-птушкай садзіцца,

Штосьці спявае пяшчотнае бор,

Пахне Чабор,

Пахне Чабор...

Лёгкия кроки на вузкай сцяжынцы.

Дзеўчына ў белай іскрыстая хусцінцы,

Быццам абсыпана промнямі Зор.

Пахне чабор,

Пахне чабор...

Выйсці б на сустрач, стаць і прызнацца.

Вось яно - блізкае, яснае шчасце,

Клікнуць хацелася - голас замёр.

Пахне чабор,

Пахне чабор...

Год адзінаццаць, а можа дванаццаць

Сэрца баліць што не здолеў спаткацца,

Сэрца нязменна хвалюе дакор.

Пахне чабор,

Пахне чабор...

Час той схаваўся за дальняй гарою,

Здасца хвілінай - яна прада мною...

Выйду. Гукаю. Маўклівы прастор.

Пахне чабор,

Пахне чабор...