Складзіце невялікі тэкст, пачаушы яго звароткам, які называе адрасата выказвання. падумайце, да каго ці да чаго вам лепш звярнуцца. да сваякоу ці да героя кнігі, кінафільма? да роднага краю

Дарагая родзина ! ты мне як маци . зау́сёды падтрымаеш, дапаможаш. я павинен цябе аберагаць и любиць . пад час вайны у́се мужчыны стали на абарону роднага края. так сама правильно родзину ёсць шмат творау́. напрыклад: мой родны кут, як ты мне силы. забыць цябе не маю силы . у гэтым творы ау́тар паказвае сваю любоу да родзины. кожны чалавек павинен не только любиць но и абараняць ккуток зямли у яким ён наоадзиу́ся.

15 лістапада 2014 года адбыўся матч адборачнага турніру Еўра-2016 паміж зборнымі камандамі Беларусі і Іспаніі. Матч адбыўся на хатнім стадыёне іспанскай зборнай "Нуэва каламбіну", і іспанцам, здаецца, дапамагалі родныя сцены.
Беларусь прайграла Іспаніі ў гэтым матчы з разгромным лікам 3: 0. Дацкі суддзя Кенн Хансен залічыў тры мячы ў вароты нашай зборнай. Першы гол быў забіты Іска на васемнаццатай хвіліне матчу. Другі гол цераз хвіліну забіў Бускетс. Не вельмі добрую для нас традыцыю працягнуў Пэдра, які на пяцьдзесят пятай хвіліне забіў апошні гол іспанскай каманды ў гэтым матчы.
Такім чынам, па выніках гэтага матчу Беларусь пакуль займае перадапошняе месца ў сваёй групе. Наступны матч адборачнага туру наша зборная правядзе толькі вясной наступнага года. Будзем чакаць з нецярпеннем і надзеяй, што ён будзе больш паспяховым, чым гэты.

У чыстым полі бег ручаёк. Цякла яго вада па каменьчыках, з парожка на порожак пералівалася. То на сонейку іскрылася, то ў цяньку серабрылася, калі хмаркі сонца засланялі. Над прахалодным раўчуком ў летнюю спёку любілі лятаць птушачкі. На вярбу, што раскінулася над раўчуком, часта прылятала зязюлька. Яна гадзінамі кукавала над вадою, абяцаючы камусьці доўгія гады жыцця. У траве цвыркалі конікі. Наўкол раіліся матылькі. Я любіў сядзець на беразе ручая і назіраць, як яго струменьчыкі і хвалькі бягуць, пераліваюцца, струменяцца. Я мог гадзінамі сядзець і ўяўляць, як вада з крынічанькі бяжыць да рэчанькі і затым адтуль адпраўляецца ў далёкае падарожжа ў акіян. У такія моманты я зайздросціў гэтаму ручайку і яго волі. Хацеў бы і я з такой жа лёгкасцю ўцячы ад усяго і ўсіх і пабачыць увесь свет.