Написать на тему великая отечественная война на бел .языке

Вялікая Айчынная Вайна - гэта велізарная душэўная рана ў чалавечых сэрцах. Пачалася гэтая страшная трагедыя дваццаць другога чэрвеня тысяча дзевяцьсот сорак першага года, а скончылася толькі праз чатыры гады, праз чатыры цяжкіх года - дзявятага мая тысяча дзевяцьсот сорак пятага года. Гэта была самая найвялікшая вайна за ўсю гісторыю чалавецтва. Велізарная колькасць людзей загінула ў гэтай вайне. Страшна падумаць, што ў гэтай трагедыі прымалі ўдзел нашы аднагодкі - дзеці трынаццаці-чатырнаццаці гадоў. Людзі аддавалі свае жыцці за лёс сваёй Радзімы, за сваіх таварышаў. Нават гарадах, якія выстаялі ўвесь напор гітлераўскай арміі, прысвоілі званне герояў.

Диалог между дочкой и мамой о покупке школьного костюма.
Мама:
-Ну что,дочка,надо тебе школьный костюм купить.
Дочка:
-Мамочка!Зачем мне он нужен? Мне и так хорошо,есть,что надеть!
-А вот Людмила Николаевна на собрании велела купить,вс девочки теперь в школьных костюмах ходить будут.Только подумай,что покупать будем:брючный костюм или с юбкой?
-Мама,мне больше нравятся юбки! Всё-таки,я - девочка,а не мальчик,чтобы по школе в штанах ходить!
-Хорошо,дочка! Купим тебе жакет,жилет,юбку и несколько разных блузок.
Пойдёт?
-Да,мам,согласна! Но только жилет не надо,лучше две юбки купим разного фасона и цвета.
-Какая ты у меня умница! А какой цвет ты хочешь?
-Думаю,чёрный и серый.А блузки купим две белые,нарядные и две голубого цвета.
-Когда пойдём? Давай в субботу!
-Ладно,мама! Пойдём в эту субботу,после моей секции.
-Молодец,умница ты моя! Как тебе удобно,ведь у меня выходной.
В субботу дочка и мама отправились в магазин и купили то,что хотели.
Дочка очень была довольна своими обновками

Мне вельмі хацелася паглядзець душэўны фільм пра праўдзівую жыццёвую гісторыю. Стамілася ад спецэфектаў і гламурных камедый. Дадзены фільм паглядзела па рэкамендацыі сяброў. Сцэнарый для гэтай кінастужкі быў напісаны па рэальнай гісторыі, якая адбылася ў 20-х гадах у Японіі, дзе адзін сабака, пасля раптоўнай смерці свайго гаспадара, чакаў яго на вакзале кожны вечар на працягу 9 гадоў. З першых хвілін фільм захапляе пранікнёнай гульнёй галоўнага героя, ролю якога выконвае Рычард Гір. Мне не падалося, дадзены акцёр рэальна палюбіў Хатико. Столькі любові і пяшчоты было ў яго вачах. Безумоўна, усе сабакі, якія гулялі галоўную сабачую ролю былі таксама вельмі таленавітыя. Мяне ўразіла іх пранікнёная гульня на поўнай самааддачы. Цікава, колькі часу спатрэбілася Рычарду Гиру, каб так прыручыць сабаку. Я шмат чаго вынесла для сябе пасля прагляду гэтай драмы. Як можна пражыць жыццё. Можна стаць вядомым, але не пакінуць шчаслівым ні аднаго чалавека побач з сабой. Можна стаць вельмі багатым і паспяховым, але ў канцы зямнога шляху страціць сэнс у самога жыцця. Ёсць і іншы шлях. Можна стаць проста звычайным чалавекам. Вучыцца рупліва, працаваць натхнёна, знайсці каханага чалавека, стварыць моцную сям"ю, выгадаваць шчаслівых дзяцей і ставіцца да навакольных людзей так, як ты б хацеў, каб яны ставіліся да цябе. Тады ты пражывеш жыццё паўнавартаснае і насычанае. Памрэш хутка і без болю шчаслівым чалавекам, як быццам цябе проста выключылі і забралі ў іншы свет для мадэрнізацыі і новага жыцця. Цябе будуць памятаць і шанаваць, хай толькі родныя людзі і сябры, затое аддадзена і назаўжды. Менавіта такое жыццё і пражыў галоўны герой. Як мне падалося, менавіта таму яго і палюбіў так аддадзена Хатико і аддаў яму ўсё жыццё да апошняй кроплі, у падзяку за выхаванне, цярпенне і любоў.