Сочинение-описание на тему "моя деревня" (желательно на языке

Вёска - гэта адно з тых месцаў, якое нагадвае мне пра дзяцінства. Гэтая вёска знаходзіцца на рацэ.Гэтая вёска размешчана далёка. 
Прырода ў вёсцы проста неапісальна. Зімой вакол кіламетры беласнежнага снегу, бліскучага на сонца. Мы з радасцю ездзілі катацца на лыжах з катлавана. Катлаван - гэта спецыяльна адведзенае пад лыжны спорт месца, са спускамі і ўздымамі. Летам тут таксама вельмі добра. Свежае паветра, рыбалка. Так як асаблівых захапленняў летам няма, дзяўчынкі хвосцікам беглі за хлапчукамі лавіць рыбу. Вішчалі і скакалі, калі ім даставаўся добры ўлоў. А хлапчукі крыўдзіліся, бо лічыцца, што мужчыны ад прыроды рыбакі і паляўнічыя, а не нейкія там дзяўчынкі.Яшчэ каля вёскі, метрах у 700 ёсць возера, у якім крышталёва чыстая вада. Тут заўсёды летам шмат народу. Нават з бліжэйшых гарадоў едуць сюды адпачываць і купацца, падыхаць свежым паветрам.

Деревня - это одно из тех мест, которое напоминает мне о детстве.  Эта деревенька находится на реке.Эта деревня расположена далеко. 
Природа в деревне просто неописуема. Зимой вокруг киллометры белоснежного снега, блестящего на солнце. Мы с радостью ездили кататься на лыжах с катлавана. Катлаван - это специально отведенное под лыжный спорт место, со спусками и подъемами. Летом тут тоже очень хорошо. Свежий воздух, рыбалка. Так как особых увлечений летом нет, девчонки хвостиком бежали за мальчишками ловить рыбу. Визжали и прыгали, если им доставался хороший улов. А мальчишки обижались, ведь считается, что мужчины от природы рыбаки и охотники, а не какие-то там девчонки.Еще около деревни, метрах в 700 есть озеро, в котором кристально чистая вода. Тут всегда летом много народу. Даже с близжайших городов едут сюда отдыхать и купаться, подышать свежим воздухом.

Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской

Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси

І. Бегчы науздагон, выцерці насуха, вывучыць на памяць, рабіць па- новаму, ісці паціху, злёгку стаміцца, рабіць як след, азірацца раз-пораз, схапіць на ляту, падзіцячы непасрэдна, замяло наглуха, запомніць на заўсёды, на дзіва прыгожы, па-летняму цёпла, паспець як раз на вячэру, бегчы без аглядкі, ліў безперастанку, напярэдадні свята, крыкнуў на хаду, палюбіў змалку, ляжала упоперак, павярнуў улева, бачыць далёка- далёка, па-мужчынску стрымана.

II. 1. Хмызняк паварочваў убок, нават тpoxi кудысьці назад. 2. Усе прыкметна спяшаліся, i, як Ляўчук неузабаве заўважыў, усе насустрач яму, некуды у бок вакзала. 8. Дым паволі папоўз угару. 4. Выехаць назад адразу не ўдалося: вагон маглі прычапіць назаўтра, дый то пад вечар. 5. Горы тут сыходзіліся ушчыльную. 6. На перадзе было цixa, недзе зводдаль па-начному прыцішана скрыпеў драч. 7. Васіль быў чалавек на дзіва ўраўнаважаны i па-вайсковаму спакойны. 8. Колькі б нам за жар-птушкаю услед нi ганяцца, а усе роўна прыблудзім назад у сяло. 9. Мяне лёгка было зачапіць бездай прычыны. 10.3ранку неба было чыстае i яснае, яснасць стаяла доўга удзень, але пад вечар проста увачавідкі пачыналі пухнуць хмары. 11. Звярнуўшы набок, яна прыпыняецца якраз на той ручаіне. 12. Урэшце я паціху абагнаў Васіля. 13. Данік заплакаў не уголас, а па-мужчынску цixa.

III. Узiмкy рака іншая. Яе наглуха забівае снегам. Снег усюды. У гэтым белым свеце многа-многа цікавага. Зацішна ў рацэ, кожнаму звяру прытулак. Асцярожна прыходзілі уначы пажывіцца крушынай зайцы. Яны стаялі стаўпкамі, памалу грызлі кару.

Крыху у бок ад зайцавага следу лёг чоткі роўны след: лапа за лапу. Гэта пацixy падкрадвалася лісіца. Вось тут яна даволі доўга чакала, пакуль заяц неасцярожна падыдзе бліжэй.

Так сама мышыная сцежка дробных слядкоў нацянькі прашыла раку ад берага да берага. А збоку гэтага следу двайны след: тхор імкнуўся след у след за мышшу.