Водгук на верш р.барадулiна "трэба дома бываць часцей" ,

У вершы Р.Барадуліна "Трэба дома бываць часцей" асноўная думка ідзе пра наш родны дом, які усё наша жыццё грэе, расціць, дапамагае, абараняе ад дажджу, снегу і так далей.
Аўтар верша хоча нас навучыць берагчы свой дом, які на працягу ўсяго нашага жыцця займае першыя месцы ў нашым жыцці; а такжа, аўтар хоча нас навучыць ніколі не забываць сваю родную хату: "Не забыць сцежкі той, што цябе На дарогу выводзіла з дому".
У тэксце гэтага верша часта згадваецца слова "дом". Ты можаш лічыць сваім домам вуліцу, свой горад, дзе ты вырас і пражыў дастаткова часу ў ім, свой матэрыяльны дом, у якім ты спіш, ці робіш свае штодзённыя справы там. І, нас аўтар заклікае праз свой верш не забываць свой дом, няхай гэта будзе вуліцай, або тваім матэрыяльным домам, але абараняць яго, засцерагаць яго для таго, каб наступнае пакаленне магло з гонарам назваць ваша імя з ліку тых, хто абараняў, бараніў, клапаціўся ў сваім любімым доме можа быць нават і на працягу ўсяго яго жыцця.

Теги: Анализ, Р.Барадулин, Р.Барадудін, Аналіз, верш, Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць часцей, стихотворение, сочинение, сачыненне, описание, апісанне.

Мне вельмі запомніўся 1 Верасень гэтага навучальнага года , бо для мяне ён быў апошнім. Цяпер я больш не зайду ў дзверы гімназіі як вучаніца , не пачую цёплых словаў з пажаданнямі ад дырэктара , завуча і класнага кіраўніка , не буду распавядаць сяброўкам , дзе я была і што ўбачыла. Таксама ў мяне не будзе больш магчымасці слухаць аб летніх прыгоды маіх аднакласнікаў і пачуць званка , апавяшчаюць аб змене ... Для мяне Верасень 1 быў не толькі Днём ведаў , але і днём , калі я ўступала ў супрацьстаянне з нялёгкімі , навучальнымі днямі і ўпершыню за лета бачыла маіх адпачылых , загарэлых і стала дарослай аднакласнікаў , . Для мяне гэта было немалаважна , так як я , скажу шчыра , вельмі люблю их.Я да гэтага часу памятаю , як аднойчы , першага верасня , мама прывяла мяне ў школу ў першы раз , як было трохі страшна і шалёна цікава . Для многіх вучняў верасня 1 - звычайны дзень , які азначае пачатак навучальнага года , але толькі ў адзінаццатым класе ты сапраўды разумееш значнасць гэтага свята . Бо за 11 гадоў школа стала тваім другім домам , а твой клас - другой сям'ёй . Мама аднойчы сказала , што калі ты будзеш заканчваць школу , то адчуеш ўсю цеплыню пачуццяў да роднай школе. Сапраўды , яна мела рацыю . Менавіта цяпер я стала гэта разумець.

Усім людзям патрэбны сябры. Чалавек не можа быць адзін. Сапраўдны сябар заўсёды дапаможа, ратуе з бяды ці проста пасаветуе выхад са складанай сітуацыі.

Я лічу, што сапраўдным сябрам можна назваць не кожнага чалавека. Павінна прайсці шмат гадоў, каб зразумець: гэта ён. У сяброў павінны быць агульныя інтэрэсы, каб сяброўства хутка не знікла. Гэтыя два чалавекі – сябры, а гэта значыць, што яны адказны друг за друга. Сябар – гэта той, каму можна патэлефанаваць у любую гадзіну і ён не адкажа паразмаўляць з табой, выслухае цябе, супакоіць. Сёння шмат моладзі называюць сваіх знаёмых лепшмі сябрамі, але я ўпэўнен(а), што калі ў іх нешта здарыцца, то іх "лепшыя сябры" зачыняць перад імі дзверы. Канешне, часта людзі памыляюцца ў сваім выбары, але хто не памыляецца?

Такім чынам, трэба не только шукаць добрага сябра, але і самім быць такім. Калі чалавек паводзіць сябе дрэнна, не дапамагае вырашыць праблемы сябра, то рана ці позна гэтае сяброўства скончыцца. Я жадаю, каб ва усіх былі добрыя сябры і каб вы самі былі добрымі, сапраўднымі сябрямі!