Но(ч/чч)у (т/ц)ёплы дождж  прайшоў,  і, як (д/дз)еткі каля маткі,  ля стар(е/э)нькіх масляко(у/ў) в(е/я)сяля´цца масл(е/я)няткі. спішыце, устаўце патрэбныя літары.  падкрэсліце літары, якія абазначаюць мяк- касць папярэдняга зычнага гука

Мова – гэта вялікі народны скарб. Яе нельга не паважаць, як нельга не паважаць родны народ. (І.Мележ)

Не саромся, беларус, гаманіць па-свойму – на роднай мове бацькоў і дзядоў сваіх. Шануй сваю мову, шануй свае песні, свае казкі, звычаі і ўсё роднае – гэта спадчына дзядоў і вялікі нацыянальны скарб. Толькі тады цябе ўсе будуць шанаваць як чалавека, калі сам сябе будзеш шанаваць – калі не адкінеш свайго нацыянальнага ўласнага багацця. А першы скарб нацыянальны – гэта родная мова. (З.Бядуля)

Хто не шануе родную мову, той не шануе сябе самога, ні свой род, ні сваіх дзядоў-бацькоў, якія той жа мовай гаварылі. (В.Ластоўскі)

Хто саромеецца роднай мовы, варты таго, каб і яго добрыя людзі саромеліся. (В.Ластоўскі)

Яно добра, а нават і трэба знаць суседскую мову, але найперш трэба знаць сваю.

п — [п] — согласный, глухой парный, твёрдый (парный)

о — [а] — гласный, безударный

д — не образует звука в данном слове

с — [ц] — согласный, глухой непарный, твёрдый (непарный, всегда произноится твёрдо)

н — [н’] — согласный, звонкий непарный, сонорный (всегда звонкий), мягкий (парный)

е — [э] — гласный, ударный

ж — [ж] — согласный, звонкий парный, твёрдый (непарный, всегда произноится твёрдо), шипящий

н — [н’] — согласный, звонкий непарный, сонорный (всегда звонкий), мягкий (парный)

и — [и] — гласный, безударный

к — [к] — согласный, глухой парный, твёрдый (парный)

В слове 10 букв и 9 звуков.