Маналог самараскрыцце гарлахвацкага ( к.крапива - хто смяецца апошним)

Жаўтуха, жоўць, агульная слабасць, невялікія ўздымы тэмпературы, болі ў вобласці правага падрабрыння, рэзкае ўзбуджэнне, трызненне, сутаргі, непрытомны стан, скурны сверб, кроватачывасць дзясен, крывацёк, агульны непакой, бяссонніца, ірвота, падскурнае кровазліццё, нястраўнасць, трызніць, сываратка, адчуць дрыжыкі, запаленчае захворванне печані, інфекцыйны гепатыт, ін'екцыя, розныя яды, падстраўнікавая вобласць, цяжкае ўскладненне, цыроз печані, развіццё захворвання, стадыя акрыяння, надзвычай цяжкае цячэнне захворвання, кропкавыя кровазліцці, шчыльны налёт, пальпацыя, балючасць, падрабрынне, жоўцевы пузыр, печань шчыльнай кансістэнцыі.

Мабыць, я захварэў, бо сёння цэлы дзень адчуваю агульную слабасць. 
Хворым у стане рэзкага ўзбуджэння прапісваюць заспакаяльнае. 
Каля машыны ляжала дзяўчына ў непрытомным стане.
Ужо трэці дзень мая дачка пакутуе ад скурнага свербу.
Агульны непакой можа быць сімптомам многіх захворванняў.
Падскурнае кровазліццё не з'яўляецца пагрозай для жыцця. 
Інфекцыйны гепатыт можна вылечыць, калі своечасова дыягнаставаць яго.
Забойцы ўсіх часоў выкарыстоўвалі самыя розныя яды.
Хворы скардзіцца на болі ў падстраўнікавай вобласці.
Гэта захворванне можа выклікаць вельмі цяжкія ўскладненні.
Кропкавыя кровазліцці могуць быць вынікам траўмы.
На языку хворага быў шчыльны налёт.
Захворванні жоўцевага пузыра могуць быць прычынаю інваліднасці і нават смерці, калі іх не лячыць.

Кали я прачытал гэтыя 2 верша, яны мне спадабались. Не цяжка было б зразумець што яны адносяцца да пейзажнай лирыки. У вершы максима багдановича аписваецца рырода зимы. А у вершы Уильяма Шекспира аписваецца так сама прырода зимы и кветки , якия пытаюцца выкарабкацца з пад снега. У адным и другим вершы есць эпитэты, напрыклад у першам вершы: шпаркая  крыница, зимовая нуда, магутная, жывучая вада, легки змрок.У другим вершы: мастак цудоуны, незраунаны час, дзивы дзиуныя и инш. Прысутницаюсь и вобразы симвалы, напрыклад у першым вершым вершы: крыница, нуда, вада, нуда. У другим вершы: кветки, листки, снег, прасцяг, крыница. Есць и свая асабовая рыфма, напрыклад у першым вершы у першых 4 строфах першы радок рыфмуецца з апошним, а други з трэцим, так сама и у других 4 строфах.Але у перадапошним радкуи у апошним рыфмуецца тольки першыя 2 радки. У другим вершы рыфма иншая, напрыклад у першых трох строфах першы радок рыфмуецца з трэцим, а други з чацвертым. Гэтая рыфма прыдае твроу больш плауна гучаць. Можна яшчэ зауважыць што есць адная думка верша, гэта думка перадаць усю прыгажосць зимы. Мне больш спадабауся верш , сваёй рыфмай, сэнсам, думкай и эпитэтами)