Замяніте словы антонімамі : увосень; жауцее; сумно; слабела; нядужым; надакучае; пахмурны

вясной

зелянее

весела

мацнела

дужы

падабаецца

сонечны

Хлопчык ведаў, што зайца так, як птушаня ў гняздзе, не накрыеш. тут ужо трэба маладзецтва, небывалае здарэнне, - каб ён, такі імклівы, няўлоўны, ды апынуўся ў тваіх руках. але аднойчы такі цуд адбыўся. а што не з зайцам, а з маленькім зайчыкам, дык цуд ад гэтага быў ані крышку не меншы. іх тады, цэлы вывадак зайчанят, не проста знайшлі ў канюшыне, а выкасілі. як жа добра, што не падрэзалі касою! вялікія, хто касіў, кінулі косы і пачалі лавіць зайчанят, што сыпанулі ва ўсе бакі. і смешна так, як завадныя, і не вельмі хутка. цяжка сказаць, як гэта ён сам, той хлопчык, не дагнаў ніводнага. можа, таму, што хацеў палавіць усіх адразу. а аднаго яму далі. рука дарослага трымала зайчаня за вушкі, толькі пальцамі. а шарачок па-немаўлячы пацешна дрыгаў заднімі лапкамі, нібы ад радасці, нібы з усмешкай. хлопчыку сказалі, што зайца няможна браць за спіну, а толькі за вушы, і малы чалавек, з вялікай асцярожнасцю і трывогай, узяў малога зайца так, як трэба браць, адчуў у пальцах і цёплыя лапінкі вушэй, і дрыганне ножак, а потым, ужо без парады дарослых, палажыў яго ў шапку і, нібы ў гняздзе, панёс трушком ды подбегам дахаты

Вось маленькі мураш цягне невялічкі лісток, а побач сядзіць шэрая жаба, якая чакае, пакуль яе здабыча наблізіцца да яе. а вунь там, сярод горкі з каменьчыкау прабіуся парастак цімафееукі. ен цягнецца да сонейка, прагне яго цяпла і свету. а калі закрыць вочы,прыслухацца да зямлі, то можна пачуць, як яна дыхае. сярод травы стракочуць конікі-скрыпачы, пад былінкай хаваецца ад сонечных праменняу матылек, ледзь порхаючыцы маленькімі крыльцамі. а  пад пластом дзёрану можна пачуць, як стараецца руплівая палёка, якой да зімы трэба назбіраць у свае норы усе, што потым можна будзе з`есцi. калі хоць на хвілінку спыніцца і прыслухацца, то можна пачуць, як зямля размауляе з сонцам, намі.