Павучок и павутина корень этих слов?

Каб вызначыць корань слова, патрэбна падабраць да яго аднакаранёвыя. Тая частка, што захоўваецца ва ўсiх словах, - i будзе коранем.

Аднакаранёвыя словы да слоў павучок i павуцiна - павук, павуцiнне, павуковы.

Корань слова павучок - павуч, павуцiна - павуц. У гэтых словах адбываецца чаргаванне к//ч, к//ц.

1.Дзе адбываліся падзеі, апісаныя ў творы?

2.Колькі байцоў разам з камбатам было?

3.Да вайны Пшанічны быў вядомы як сын ...

4.Што адчуваў Пшанічны, калі пачалася вайна?

5.Хто пpыхаваў сала ў pэчмяшку?

6.Кім быў бацька Фішаpа?

7.Хто сам здаўся ў палон?

8.Да вайны Карпенка працаваў ...

9.Прад вайной Аўсееў вучыўся ў ...

10.Перад байцамі стаяла задача:

11.Хто з герояў казаў" Дурны я чалавек...вось. Шлёны, безгаловы...Вучыцца не любіў. Ды і з дысцыплінай не ладзілася".

12.Хто не сказаў дома, куды паехаў з хаты, чвму і на каго пакрыўдзіўся?

13.Які фінал твоpа?

Нечаканая сустрэча На дзень нараджэння мне бацькі падарылі сабаку. А жывёлы маюць патрэбу ў даглядзе, таму ў мае абавязкі ўваходзіла гуляць з сабакам раніцай і ўвечары. Цёплым летнім вечарам мы з адным, так клікалі маю сабаку, ішлі сцяжынкай ў гарадскім парку. На пляцоўцы для жывёл ужо не было нікога. Сябрук весела бегаў каля мяне, а затым раптам насцярожыўся - і пабег у процілеглы бок, дзе пачаў весела гаўкаць. Цікаўнасць прымусіла і мяне падысці туды, дзе весела круціў хвосцікам Дружек. Калі я падышоў і спрабаваў разглядзець, што ж ўбачыла пад кустом мой сабака, то адчуў, што нешта драпае мне нагу. Я апусціў вочы да ног і ўбачыў, як па штаніне караскаўся спалоханы маленькі кацяня. Яно ўцякло ад сабакі і прасіла абароны ў мяне. Я ўзяў кацяняці на рукі, палашчыць і супакоіў яго. Кацяня прыемна замурчало. Дадому мы вярнуліся ўтрох.