Нужно сочинение на языке тема чаму чалавеку нельга жыць без дружбы?

Я ні разу не быў на рыбалцы. І вось аднойчы , на летніх вакацыях , дзядзька Гена , наш сусед , вырашыў паехаць на рыбалку са сваімі дзецьмі , Сашкой і Сяргейкам . Яны ездзяць на адзін вясковы сажалка , размешчаны недалёка ад лесу . Я з імі сябрую . І мяне яны таксама запрасілі. Тата дастаў мне з каморкі вуду.
    Мы ўсталі рана раніцай , на світанні. Я, нават калі хаджу ў школу , так рана не прачынаецца . Былі яшчэ змрок і сонца не асвяціла зямлю як след. Але спаць ужо не хацелася. Бо мы ж ехалі на рыбалку. Мы з хлопчыкамі пагрузіліся на задняе сядзенне машыны і паехалі . Ехаць трэба было доўга , на нейкія асаблівыя возера , дзе шмат рознай рыбы. І я марыў , што злаўлю так шмат, што ўсе здзівяцца.
    Дзядзька Гена сказаў, што трэба прыехаць, пакуль раса на траве яшчэ не высахла. І калі мы прыбылі , я адразу выскачыў з машыны і кінуўся на траву. Яна была мокрая. Я апусціўся на калені і прыгледзеўся . На кожнай травіне вісела па некалькі вясёлкавых кропелек , прыгожых як каштоўнасці. Але неўзабаве сонца пачало прыпякаць і яны высахлі. Сажалка быў невялікім , другі бераг, зарослы чаротам , быў добра бачны. Сажалка з двух бакоў быў акружаны лесам , а вада ў сажалцы здавалася чорнай.

    Дзядзька Гена сказаў мне стаяць на невялікім мастку . Першы раз ён мне дапамог закінуць вуду , а потым я рабіў гэта сам. Мой паплавок вельмі часта сыходзіў пад ваду. Але калі я выцягваў вуду , то там нічога не было , нават чарвяка на кручку . Але адзін раз паплавок зноў пайшоў пад ваду , я пацягнуў , але выцягнуць нічога не змог, цягнуць было цяжка. "Дзядзька Гена , - закрычаў я , - у мяне зачапілася ! " Ён хутка прыбег і сказаў, што гэта ў мяне вялікая рыба і каб я цягнуў асцярожна. Ён сказаў , што не будзе дапамагаць і што я павінен выцягнуць яе сам, тады я сапраўдны рыбак . Я пастараўся - і выцягнуў . Гэта быў вялікі сом . Ён апынуўся самай буйной рыбай з усіх, якія мы злавілі ў той дзень. Так я стаў рыбаком.

ответ:Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.

Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:

Глянь іншы раз на яе, — у расстанні

Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .

Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,

Глянь іншы раз на яе.. .

Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні

Объяснение: