Патрэбна напiсаць сачыненне на тэму "каб каб прануць нас да слёз, сам зарыдай паэт" па ўрыўку "у яго быу свет " iз паэмы "сымон-музыка" якуба коласа (на старонку)урывак з паэмы: у яго быў свет цікавы, свае вобрязы, жыццё, і ў душы яго ўсе з’явысваё мелі адбі так, і праўда: не падобны быў сымонка на другіх: гэта быў хлапчук асобны. у яго вачах жывых думка нейкая бліскала, утаропіцца, глядзіцы і на губках смех, бывала, заблукае, бедны хлопчык быў загнаны, у бацькоў нялюбы сын, бо відочныя заганы і меў толькі ён адзін. не такі, як усе дзеці, нейкі вырадак, дзіўны, нёс віну за ўсё на свеце, вінаваты без віны. з ім і дзеці не дружылі, не прымалі да гульні, і ў самоце прахадзілі веснавыя яго дні. і любіў ён адвіноту, бо так лепей было жыць: тут ён мог себе у ахвотупесні пець і гаманіць. вось улетку дык равдольна: выйдзе з хаты ў поле, луг: цёпла ўсюды і прывольна, сонце многа, чысты дух. на каменьчык сядзе ў збожжы не схіснецца і маўчыць, ловіць сэрцам спеў прыгожы‚ як жытцо загаманіць, як эазвоняць, заіграюць мушкі, конікі, жучкі і галоўкай заківаюць, засмяюцца васількі. спеў у сэрцы адклікаўся, і так добранька было, што сымонка сам смяяўся, усё смяялася, цвіло. заміраў тады хлапчынка, і здавалася яму, што ён знае, як травінкасваю думае думу, што гаворыць жытні колас, і аб чым шуміць ячмень, і чаго спявае ўголас мушка, конік, авадзень, што ўгары над срэбрам жыта пяе жаваранак той так прыгожа-самавіта, і зачым у высь блакіту ідзе ветрык пехатой, у высь тую, дзе хмурынкі над зямлёй плятуць вянкі 50 ​

Осень, самая красивая и яркая пора из всех времен года. Посмотрите,какие чудные багровые листья на деревьях. На солнышке, которое пока еще теплое, играет искрами паутинка. Птицы улетают в теплые края, оглашая криками свежий, прозрачный воздух. Огромный дуб стал ярко лимонным. Все теплые цвета палитры разлились на  лес. Красный, желтый, остатки зеленого и красивое небо, которое может быть свинцово серым и нежно голубым. Я люблю осень за ее буйство красок и тонов. Нет слов, что бы описать сказочную красоту природы осенью. Нет красок, что бы нарисовать такие картины, которые рисует осень. Осень-самая волшебная, сказочная и красочная пора.

Сям'я вельмі важная ў жыцці кожнага чалавека. Сям'я - гэта самыя блізкія, родныя людзі, якіх мы вельмі любім, якія дораць нам цяпло і дапамагаюць у складаных сітуацыях. Гэта і родны дом, утульны і бяспечны. Сям'я - гэта твой маленькі свет, у якім усе зразумелае, звыклае і дарагое.  Сапраўдная сям'я - гэта больш, чым проста быць сваякамі. Гэта асаблівае стаўленне адзін да аднаго, каханне, ўзаемапавага, дапамогу. Гэта калі кожны чалавек унікальны і незаменны, як і тое, што ён прыўносіць у сям'ю. Гэта бабуліны казкі і смачныя пірагі, гэта маміна клопат, татава дапамогу і ўвага. Сям'я - гэта калі нават твой хатні гадаванец - яе паўнавартасны член.  На жаль, сям'і бываюць рознымі, як і адносіны ў іх. Напрыклад, хтосьці пастаянна сварыцца адзін з адным, а здараецца, нават могуць пабіцца. А часам зусім наадварот - усё ў сям'і, быццам зусім абыякавыя адзін да аднаго, не цікавяцца ні справамі, ні інтарэсамі, ні праблемамі, не ведаюць, хто, чым жыве. Кожны марыць аб шчаслівай сям'і. Але гэта залежыць ад нас, ад таго, наколькі мы гатовыя ўкладваць свае намаганні ў яе. Бо гэта асабістыя адносіны паміж людзьмі розных пакаленняў, поглядаў і перакананняў, якія вымушаны пастаянна вырашаць бытавыя пытанні разам. Вядома, бываюць і канфлікты, і спрэчкі. Але я лічу, самае галоўнае - гэта паважаць адзін аднаго. Родныя людзі - гэта падарунак лёсу, які мы павінны шанаваць. А сям'я - наш надзейны прытулак у вялікай, не заўсёды дружалюбным свеце. І кожны з нас абавязкова павінен уносіць свой уклад у шчасце сваёй сям'і.