Мова і літаратурапатрэбна напiсаць сачыненне на тэму "каб каб прануць нас да слёз, сам зарыдай паэт" па ўрыўку "у яго быу свет " iз паэмы "сымон-музыка" якуба коласа (на старонку)урывак з паэмы: у яго быў свет цікавы, свае вобрязы, жыццё, і ў душы яго ўсе з’явысваё мелі адбі так, і праўда: не падобны быў сымонка на другіх: гэта быў хлапчук асобны. у яго вачах жывых думка нейкая бліскала, утаропіцца, глядзіцы і на губках смех, бывала, заблукае, бедны хлопчык быў загнаны, у бацькоў нялюбы сын, бо відочныя заганы і меў толькі ён адзін. не такі, як усе дзеці, нейкі вырадак, дзіўны, нёс віну за ўсё на свеце, вінаваты без віны. з ім і дзеці не дружылі, не прымалі да гульні, і ў самоце прахадзілі веснавыя яго дні. і любіў ён адвіноту, бо так лепей было жыць: тут ён мог себе у ахвотупесні пець і гаманіць. вось улетку дык равдольна: выйдзе з хаты ў поле, луг: цёпла ўсюды і прывольна, сонце многа, чысты дух. на каменьчык сядзе ў збожжы не схіснецца і маўчыць, ловіць сэрцам спеў прыгожы‚ як жытцо загаманіць, як эазвоняць, заіграюць мушкі, конікі, жучкі і галоўкай заківаюць, засмяюцца васількі. спеў у сэрцы адклікаўся, і так добранька было, што сымонка сам смяяўся, усё смяялася, цвіло. заміраў тады хлапчынка, і здавалася яму, што ён знае, як травінкасваю думае думу, што гаворыць жытні колас, і аб чым шуміць ячмень, і чаго спявае ўголас мушка, конік, авадзень, што ўгары над срэбрам жыта пяе жаваранак той так прыгожа-самавіта, і зачым у высь блакіту ідзе ветрык пехатой, у высь тую, дзе хмурынкі над зямлёй плятуць вянкі 50 ​​