Беларуская легенда максима танка

ответ: как в танке

объяснение:

говорят его предки были в танке от сюда и фамилия

1. "На Ўкраіне пан Патоцкі ... гаспадарыць  /  Над бедным народам".

2. "Ў слаўным месце Берастэчку - /Слаўны Бандарэнка/ Ў яго дочка - Бандароўна, / Пашукаць - паненка".

3. "Лезе пан да Бандароўны, / Ўвесь гарыць, бы ў жары; /Тая, жартаў не пазнаўшы, /   З'ехала па твары".

4. "Уцякала Бандароўна /  Ў поле з цёплай хаты..."

5. "Наляцела, адшукала /   Дзікая пагоня".

6. "Прыцягнулі Бандароўну / К пану у святліцу..."

7. "Не чакае Бандароўна /  Тут сабе пацехі..."

8. "Бандароўне больш да твару - /  Чымся ты - магіла".

9. "Палілася кроў чырвона, /Сэрца абамлела, /Павалілась на зямельку, /          Як бярозка бела".

10. "Збілі з дошак габляваных / Белу дамавіну /І складалі ў ёй няшчасну /    Забіту дзяўчыну".

11. "Неспакоен пан Патоцкі /У сваёй правіне"

12. " Зашумела Украіна - / Гора панам, гора!"

Што ж такое Бацькаўшчына ?  Гэта – радзіма, родны край, краіна , горад ці вёска. Гэта месца, дзе ты нарадзіўся і вырас. Гэта месца, дзе прайшло тваё дзяцінства, дзе твае сябры, можа, і першае каханне.

Нішто на зямлі не можа быць бліжэй, мілей, чым Бацькаўшчына. У кожнага чалавека ёсць свая Бацькаўшчына. У адных – гэта вялікі горад, у іншых – маленькая вёсачка, але ўсе людзі любяць яе аднолькава. Для мяне слова «Бацькаўшчына » значыць нешта вельмі дарагое, любімае, каштоўнае, дзеля якога можна памерці!

Бацькаўшчына не абавязкова павінна быць вялікай. Гэта можа быць які-небудзь куток вашага горада, пасёлка. У мяне ёсць сваё упадабанае мястэчка. Гэта велічны лес. На ўсёй зямлі цяжка знайсці куток выдатней гэтага, таму што ўзімку лес зменьваецца, становіцца таямнічым, чароўным, казачным. Асабліва ён прыгожы ў маразы. Дрэвы  накрытыя цёплым інеем, здаецца, замерла ў чаканні цуду. Снег на сонейку пераліваецца  як быццам гара алмазаў. Калі ў гэты момант загадаць жаданне, яно абавязкова збудзецца. Улетку я люблю валяцца на зялёнай траўцы, грэючыся пад сонейкам на беразе рэчкі. Побач ціўкаюць птушачкі, і, здаецца, што час спыняецца. Жыццё замірае, і ты забываеш пра ўсе праблемы.

Блізкасць рэчкі, цішыня, у якой мноства гукаў : шолах дрэў, шамаценне чароту, сумны крык нейкі птушкі – усё гэта дапамагае мне ўбачыць і пачуць маю Бацькаўшчыну , адзіную і непаўторную.

Я кахаю сваю Бацькаўшчыну. Кахаю таму, што толькі тут самае яркае сонца, толькі тут самая зялёная трава, толькі тут самае блакітнае неба, толькі тут самыя лепшыя людзі. Люблю таму, што тут жывуць мае мама і тата, мая сям’я.

Хочацца каб час спыніўся, але ён бязлітасна рухаецца наперад. Мы расцем, сталеем, але вось сваю Бацькаўшчыну мы ніколі не забудзем. Мы будзем кахаць і шанаваць яе да апошніх дзён свайго жыцця.